FALA RENOWACJI NABIERA ROZPĘDU

Dziś Komisja Europejska uruchomiła konsultacje publiczne w zakresie strategii Fali Renowacji. Zgodnie z informacjami z KE komunikat, który będzie efektem prac w tym zakresie ma docelowo łączyć cele w zakresie klimatu, energii i środowiska, cele strategii przemysłowej, dobrobytu konsumentów oraz sprawiedliwej transformacji.

Inicjatywa ta ma na celu zaradzenie obecnym niskim wskaźnikom dekarbonizacji i renowacji w całej UE, a także zapewnić ramy dla renowacji, które mogą odegrać kluczową rolę we wspieraniu ekologicznego i cyfrowego ożywienia gospodarczego.

Renowacja budynków oferuje potencjalnie wysokie zyski społeczne w kilku wymiarach: wydajności energetycznej oraz ciepłownictwa; odporności na zmiany klimatu; w kwestii GOZ, absorpcji OZE, redukcji zanieczyszczeń, lepszego zdrowia, poprawy jakości życia obywateli, e-mobilności, e-rozwiązań dla zdrowia, edukacji i pracy.

Około 11% zasobów budowlanych w UE przechodzi co roku szereg prac remontowych, od „lekkich” (3% do 30% oszczędności energii), „średnich” (30% do 60%) i aż do „głębokich renowacji” (> 60% oszczędności energii). Zdecydowana większość remontów nie dotyczy jednak wydajności energetycznej, a ważona stopa renowacji energii wynosi tylko 1%

Niespełniające nowych sztandarów budynki zaostrzają problemy związane z ubóstwem energetycznym i opieką społeczną. Z perspektywy inwestycyjnej bieżące wydatki na efektywność energetyczną nie pokrywają się z bieżącymi potrzebami. Osiągnięcie celów dekarbonizacji w kwestii zasobów budowlanych do 2050 r. będzie wymagało skutecznej mobilizacji finansów publicznych oraz prywatnych.

Inicjatywa ta szczegółowo określi bariery w zakresie renowacji budynków w obszarach takich jak:

  1. Bariery strukturalne, takie jak te związane z charakterystyką zasobów budowlanych i ogólnie sektorem budowlanym – na przykład długi okres użytkowania budynków, ograniczona industrializacja i lokalne/regionalne różnice klimatyczne utrudniające ustandaryzowane podejście.
  2. Bariery informacyjne, takie jak niezrozumienie zużycia energii w budynku i potencjalnych oszczędności energii, uwzględnienie OZE oraz wydajnych odnawialnych systemów ogrzewania i chłodzenia, słabe dane o zasobach budowlanych, niewystarczająca znajomość zakresu finansowania, brak świadomości na temat szerszych zalet remontu budynku, takich jak poprawa zdrowia i samopoczucia, ograniczenie emisji CO2 i korzyści finansowych.
  3. Niedoskonałości rynku, takie jak te związane z efektami zewnętrznymi np. niedojrzałe modele biznesowe wydajności energetycznej w renowacji, niedopasowanie między potrzebami finansowania projektów renowacyjnych a typowymi produktami oferowanymi przez instytucje finansowe, niewystarczający zasięg atrakcyjnych produktów finansowych, ograniczone wykorzystanie mechanizmów wykorzystujących kapitał publiczny w celu przyciągnięcia inwestycji prywatnych oraz ograniczone wykorzystanie efektywności energetycznej.
  4. Brak wiedzy specjalistycznej ze strony podmiotów świadczących usługi remontowe, niewystarczająca ilość siły roboczej i potrzeba zwiększenia szkoleń oraz umiejętności zielonych i cyfrowych.
  5. Połączenie czynników utrudniających agregację projektów lub stosowanie bardziej wydajnych podejść systemowych – potrzeba kontaktu z obywatelami bezpośrednio lub za pośrednictwem lokalnych lub innych pośredników (władze lokalne lub gminy, firmy usług energetycznych, punkty kompleksowej obsługi, dostawcy mieszkań socjalnych, stowarzyszenia okręgowe, lokalne banki itp.)
  6. Bariery regulacyjne, takie jak złożone procedury wydawania zezwoleń na poziomie krajowym lub lokalnym, przepisy UE ograniczające skuteczność i wykonalność niektórych możliwych rozwiązań powyższych problemów (pomoc państwa, zamówienia i zasady łączenia) lub niewystarczające przestrzeganie istniejących obowiązków związanych z minimum wymagania dotyczące charakterystyki energetycznej.

Źródło: KE
Fot. Pixabay

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *