W tym tygodniu nowa przewodnicząca Komisji Europejskie Urszula von der Leyen zaprezentowała kandydatów na objęcie funkcji komisarzy unijnych. Z punktu widzenia sektora ciepłowniczego i nie tylko czwórka z nich będzie szczególnie istotna.
Wraz z „zieloną wizją” Europy przedstawioną przez nową przewodniczącą Komisji Europejskiej Ursulę von der Leyen wiadomo już, że kwestie klimatu będą szczególnie ważne w zbliżającej się kadencji Komisji Europejskiej. Szczególnie istotnym narzędziem w realizacji zamierzonego celu tj. osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku będzie m.in. gospodarka o obiegu zamkniętym (GOZ), a także wszelkie zmiany w kontekście pomocy państwa, które już teraz są na etapach koncepcyjnych.
Poniżej Zespół portalu Nowoczesne Ciepłownictwo przedstawia sylwetki kandydatów na stanowiska:
- Komisarza ds. klimatu,
- Komisarza ds. energii,
- Komisarza ds. konkurencyjności,
- Komisarza ds. środowiska.
Frans Timmermans (Holandia) – kandydat na wiceprzewodniczącego KE oraz komisarza ds. klimatu
W 1985 roku ukończył holenderski Uniwersytet Redboud Nijmegen gdzie studiował język francuski i literaturę francuską. Ukończył również studia podyplomowe na francuskim Nancy-Universite (prawo europejskie).
Po ukończeniu studiów został wcielony do holenderskiej armii – już rok później został zwolniony ze służby i został pracownikiem służby cywilnej w holenderskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W trakcie swojej kariery w MSZ pełnił funkcję zastępcy sekretarza holenderskiej ambasady w Moskwie, a następnie zastępcy szefa Biura Europejskiej Współpracy Rozwojowej. W 1994 roku został asystentem komisarza unijnego ds. stosunków zewnętrznych Hansa van der Broeka. Po roku został starszym doradcą Wysokiego Komisarza ds. Mniejszości Narodowych OBWE.
W 1998 roku został wybrany na członka holenderskiej Izby Reprezentantów gdzie pełnił funkcję m. in. wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych oraz przewodniczącego Komisji ds. Gospodarczych. W kolejnych latach pełnił następujące funkcje: podsekretarza stanu ds. zagranicznych (odpowiadał za kwestie związane z UE) oraz ministra spraw zagranicznych.
W 2014 roku objął stanowisko wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej pod przewodnictwem Jeana-Claude Junckera – odpowiadał za kwestie związane z praworządnością oraz stosunkami międzyinstytucjonalnymi. Bezskutecznie kandydował na stanowisko przewodniczącego Komisji Europejskiej w bieżącej kadencji.
Margrethe Vestager (Dania) – kandydatka na wiceprzewodnicząca KE oraz komisarza ds. konkurencji
W 1993 roku ukończyła ekonomię na Uniwersytecie w Kopenhadze. Polityczną karierę rozpoczęła w wieku 21 lat dołączając do partii Społeczno-Liberalnej. W kolejnych latach została powołana do zarządu partii oraz jej komitetu wykonawczego. W duńskiej administracji publicznej pełniła funkcje: naczelnika w ministerstwie finansów (1993-95) i ministra edukacji (1998-2001)
W latach 2001-2014 była członkiem duńskiego Parlamentu. W tym samym czasie (2011-14) pełniła również funkcję duńskiego ministra gospodarki i spraw wewnętrznych (dzięki jej działaniom w 2012 Danii udało się uniknąć recesji przez co została okrzyknięta przez media „najpotężniejszą osobą w duńskim rządzie”). W trakcie swojej kariery w kolejnych latach współpracowała m. in. z Jean-Claude Junckerem.
W 2014 roku została mianowana na komisarza unijnego – zajmuje się sprawami dotyczącymi pomocy państwa. Pod jej auspicjami znajduje się obecnie Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji, która prowadzi sprawę ulg w opłacie mocowej dla przedsiębiorstw energochłonnych w Polsce.
Kadri Simson (Estonia) – kandydatka na komisarza ds. energii
W 1995 roku ukończyła estoński Uniwersytet w Tartu (kierunek: historia). Ukończyła również politologię na jednym z londyńskich uniwersytetów.
Obecnie pełni funkcję estońskiego Ministra Gospodarki i Infrastruktury (odpowiada za kwestie związane z przemysłem, energią oraz transportem) – reprezentuje Estonię w Radzie Ministrów Energii UE i Radzie ds. Konkurencyjności. Ponadto w Estonii kieruje Komisją Ruchu Drogowego i Komisją Tranzytową (organy rządowe).
Od 1995 roku jest członkiem estońskiej Partii Centrum. W latach 1999-2002 pełniła funkcję doradcy w Radzie Miasta w Tallinie (doradzała również prezydentowi miasta). W kolejnych latach była sekretarzem generalnym Partii Centrum. Od 2016 roku jest wiceprzewodniczącą partii. Posiada spore doświadczenie parlamentarne – była członkiem Parlamentu estońskiego w XI, XII, XIII i XV kadencji.
W trakcie swojej kariery jako urzędnika państwowego zaangażowana była również w prace parlamentarnego zgromadzenia NATO w Estonii.
Virginijus Sinkevicius (Litwa) – kandydat na komisarza ds. środowiska
W 2012 roku ukończył studia ekonomiczne oraz społeczne na Uniwersytecie Aberystwyth. Rok później został także absolwentem Uniwersytetu w Maastricht.
Swoją karierę rozpoczął jeszcze w trakcie studiów publikując teksty na łamach litewskiej gazety „Trybuna”. W kolejnych latach był asystentem w jednym z projektów prowadzonych przez amerykańskie Centrum Analiz Polityki Europejskiej, menedżerem ds. projektów w spółce AB Lietuvos Pastas. W 2016 roku był kierownikiem grupy ds. regulacyjnych w Invest Lithuania.
Od 2016 roku jest zastępcą szefa partii Chłopów i Zielonych – w tym samym roku został wybrany na członka litewskiego Parlamentu. W 2017 roku został powołany na stanowisko litewskiego ministra ekonomii i innowacji.
W przypadku pozytywnej weryfikacji kandydatów przez poszczególne komisje Parlamentu Europejskiej oraz uzyskania akceptacji na forum plenarnym kandydacie obejmą stanowiska już 1 listopada br.
Fot. Pixabay
