Inicjatywy niepaństwowe odgrywają ważną rolę w działaniach na rzecz klimatu, a liczba zobowiązań do zerowej emisji netto szybko rośnie wśród podmiotów szczebla niższego niż krajowy. Nowy raport analizuje obecny krajobraz i potencjał redukcji emisji takich inicjatyw w Europie.
Europejski Pakt Klimatyczny zainicjowany w grudniu 2020 r. zachęca ludzi, społeczności i organizacje do udziału w działaniach na rzecz klimatu i budowania bardziej ekologicznej Europy. Wiele inicjatyw zostało już zrealizowanych, a miasta, regiony, przedsiębiorstwa i społeczeństwo obywatelskie podejmują działania na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.
Sprawozdanie zlecone przez Komisję rzuca światło na to, co wiemy dziś z perspektywy naukowej o niezliczonych inicjatywach w Europie, które powstały w okresie poprzedzającym porozumienie paryskie i po jego zawarciu. Zadano w nim również pytanie, jak najlepiej zmierzyć osiągnięte postępy.
Obok celów i działań na poziomie krajowym, coraz większe znaczenie w UE mają działania podejmowane przez podmioty subnarodowe i niepaństwowe. Dane pokazują, że w 2016 r. około 40 proc. emisji gazów cieplarnianych (GHG) w UE było objętych krótko- i średnioterminowymi celami (2020-2030) poszczególnych podmiotów, w tym miast, regionów i przedsiębiorstw.
Liczba zobowiązań do zerowych emisji netto szybko rośnie również wśród unijnych podmiotów niższego szczebla/niepaństwowych. Od października 2020 r. 36 proc. całkowitej populacji UE będzie mieszkać w miastach lub regionach, które wyznaczyły sobie cel zerowych emisji netto. Ponadto ponad 130 międzynarodowych inicjatyw współpracy koncentruje się na ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych we wszystkich sektorach w UE, wyznaczając ambitne i ambitne cele.
Chociaż bezpośredni wpływ na redukcję emisji gazów cieplarnianych jest trudny do zmierzenia, inicjatywy mające na celu pośredni wkład w redukcję emisji przyniosły znaczące rezultaty, a literatura wskazuje, że poszczególne miasta europejskie poczyniły znaczne postępy w realizacji swoich celów na rok 2020.
Opracowanie metodologii, która pozwoli na wyraźne śledzenie postępów w zakresie redukcji emisji, stanowi wyzwanie, ale pierwsze wyniki prac międzynarodowych grup badawczych wskazują, że podmioty subpaństwowe/niepaństwowe mogą w znacznym stopniu przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych w UE. Ten potencjał w zakresie łagodzenia skutków zmian klimatu nie może być jednak oderwany od ambicji klimatycznych na poziomie krajowym lub unijnym: redukcję emisji można osiągnąć jedynie w koordynacji z polityką na poziomie krajowym i unijnym.
Wysoki potencjał redukcji emisji świadczy o gotowości do działania w terenie i o tym, że możliwe jest osiągnięcie większych ambicji, ale konieczna jest ściślejsza współpraca między podmiotami szczebla niższego niż krajowy oraz decydentami na szczeblu krajowym i unijnym.
Źródło: EC
Fot. EC
