Home Archive by category Bruksela (Page 4)

Bruksela

MODERNIZACJA STARYCH I NIEEFEKTYWNYCH SYSTEMÓW CIEPŁOWNICZYCH

W październiku 2020 roku Komisja Europejska opublikowała swoją strategię Renovation Wave, uznając dekarbonizację ogrzewania i chłodzenia w budynkach za priorytet: „modernizacja systemów ogrzewania i chłodzenia w budynkach jest niezbędna do dekarbonizacji zasobów budowlanych UE, wykorzystania lokalnego potencjału energii odnawialnej i zmniejszenia zależności UE od importowanych paliw kopalnych”.

Ponadto, zgodnie z oceną skutków przeprowadzoną przez Komisję dla planu dotyczącego celu klimatycznego na 2030 r., sektor mieszkalny doświadczyłby największego ograniczenia zapotrzebowania na energię kopalną w ogrzewaniu i chłodzeniu. Aby zapewnić osiągnięcie nowego celu klimatycznego na 2030 r. na poziomie 55%, emisje CO2 z budynków będą musiały zostać ograniczone o 60% do 2030 r. (w porównaniu z poziomami z 2015 r.), co wymaga podjęcia natychmiastowych działań.

Ponadto wiadomo, że w 2050 r. większość istniejących zasobów budowlanych będzie stała. Aby sprostać temu wyzwaniu, zgodnie z opracowaną przez Komisję długoterminową strategią dekarbonizacji, konieczne będzie zastosowanie zróżnicowanego zestawu rozwiązań energooszczędnych i odnawialnych. Jednocześnie należy znacznie zwiększyć udział energii odnawialnej w ogrzewaniu i chłodzeniu, jak przewidziano w zmienionej dyrektywie w sprawie odnawialnych źródeł energii (REDIII).

Wreszcie, chociaż najnowsze sprawozdania Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) pokazują, że jakość powietrza w Europie ulega poprawie, nadal należy uczynić więcej, aby poprawić obecną sytuację. Jeśli UE ma dostosować swoje cele w zakresie jakości powietrza do limitów zanieczyszczenia powietrza określonych przez WHO, konieczna będzie modernizacja europejskich zasobów grzewczych i chłodniczych.

Budynki odpowiadają za 40 % zużycia energii w UE, przy czym ogrzewanie pomieszczeń i ciepła woda użytkowa stanowią około 80 % całkowitego zużycia energii w europejskich gospodarstwach domowych. Dwie trzecie tej energii jest obecnie wytwarzane przez stare i nieefektywne systemy oparte na paliwach kopalnych, dlatego też należy zwrócić szczególną uwagę na przyspieszenie i wsparcie modernizacji zainstalowanych zasobów grzewczych. Wymiana przestarzałych systemów na wysoce wydajne urządzenia wykorzystujące odnawialne źródła energii ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia europejskich celów w zakresie dekarbonizacji. Ponadto kluczowe znaczenie będzie miało zapewnienie wystarczającego finansowania dla tych wymian oraz odpowiednich zachęt dla właścicieli urządzeń, a także wsparcie konkurencyjności przemysłu UE w dziedzinie odnawialnych źródeł energii i efektywności energetycznej.

Ogólnie rzecz biorąc, około 60% wszystkich urządzeń jest nieefektywnych i zgodnie z obecnymi standardami etykietowania należałoby do klas C, D lub nawet niższych. Ponadto, średni wiek grzejników w Europie wynosi około 25 lat, a biorąc pod uwagę ryzyko wymiany nieefektywnych systemów grzewczych na równie nieefektywne, gdy się zepsują, ich planowe zastąpienie wysokoefektywnymi i odnawialnymi alternatywami ma kluczowe znaczenie przed 2030 rokiem. Ecofys ustalił, że obecnie roczny wskaźnik wymiany starych systemów grzewczych wynosi około 4%. Przy wskaźniku 5% redukcja emisji CO2 w Europie wzrosłaby do 40%, co nadal byłoby poniżej nowego celu 55% redukcji emisji na rok 2030. W związku z tym, pilnie potrzebny jest wyższy cel wymiany, wynoszący co najmniej 6% rocznie.

Fit for 55 – cel w zakresie zastępowania źródeł energii i zachęty wspierające dekarbonizację ogrzewania i chłodzenia

Fit for 55 musi wyraźnie uznać “wymiar ogrzewania i chłodzenia” jako kluczowy element renowacji budynków i wprowadzić wyraźny wymóg wymiany starych i nieefektywnych urządzeń grzewczych i chłodzących na wysokowydajne systemy oparte na odnawialnych źródłach energii. Dlatego zdecydowanie wzywamy do przyjęcia celu w postaci co najmniej 6% rocznego wskaźnika wymiany lub wyższego, co pomoże osiągnąć odnowiony poziom ambicji klimatycznych na rok 2030.

Ustanowienie celu dotyczącego wymiany nie tylko zapewni szybsze upowszechnienie energooszczędnych i opartych na odnawialnych źródłach energii rozwiązań w zakresie ogrzewania i chłodzenia, ale może również zagwarantować, że modernizacja przegród zewnętrznych budynków, urządzeń grzewczych i chłodzących oraz systemów technicznych budynków będzie się wzajemnie uzupełniać. Ten cel zastępczy jest pilnie potrzebny i powinien być w równym stopniu promowany.

Istotne jest, aby dekarbonizacja ogrzewania i chłodzenia opierała się zarówno na zasadzie przystępności cenowej, jak i na sprawiedliwym podziale kosztów. Aby to osiągnąć, należy zapewnić odpowiednie finansowanie i zachęty dla zróżnicowanego zestawu efektywnych i opartych na odnawialnych źródłach energii rozwiązań, które zagwarantują opłacalne ograniczenie emisji i przystępne cenowo wybory dla konsumentów. Jest to szczególnie istotne w przypadku budynków o najgorszej charakterystyce energetycznej i gospodarstw domowych znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, a także będzie miało kluczowe znaczenie dla zagwarantowania większej akceptacji społecznej dla transformacji energetycznej.

Korzyści z wymiany starych urządzeń grzewczych na nowe, efektywne i wykorzystujące odnawialne źródła energii

Dalsze promowanie wymiany starych systemów grzewczych i chłodzących na nowe, wydajne i oparte na odnawialnych źródłach energii przyniesie kluczowe korzyści środowiskowe, gospodarcze i społeczne. Po pierwsze, przyczyni się to do znacznego ograniczenia emisji dwutlenku węgla i w znacznym stopniu pomoże w osiągnięciu celów w zakresie klimatu i energii na lata 2030 i 2050.

Po drugie, wyższy wskaźnik wymiany urządzeń grzewczych będzie miał również bezpośredni i pozytywny wpływ na ubóstwo energetyczne, skutkując niższymi rachunkami za energię i gwarantując, że żaden obywatel ani przedsiębiorstwo nie pozostanie w tyle w okresie przejściowym. Często to właśnie gospodarstwa domowe znajdujące się w najtrudniejszej sytuacji płacą najwyższe ceny za energię w porównaniu z ich możliwościami, zwłaszcza w przypadku potrzeb grzewczych. Udostępnienie efektywnych i opartych na odnawialnych źródłach energii systemów ogrzewania i chłodzenia wszystkim, w tym gospodarstwom domowym o niższych dochodach i budynkom o najgorszej wydajności, poprzez programy złomowania i inne zachęty, zapewni sprawiedliwy charakter tej transformacji.

Po trzecie, modernizacja systemów ogrzewania i chłodzenia powinna być kluczowym elementem wszelkich skutecznych działań w zakresie renowacji. Wymiana systemów ogrzewania i chłodzenia przynosi w krótkim czasie znaczne oszczędności energii, emisji dwutlenku węgla i oszczędności ekonomiczne. Ponadto modernizacje te ułatwiają realizację innych etapów renowacji bez uszczerbku dla wyborów dokonywanych przez właścicieli budynków. W związku z tym planowa wymiana urządzeń grzewczych i chłodzących jest istotnym środkiem, który należy rozważyć zarówno w przypadku renowacji etapowych, jak i gruntownych. Zwiększenie wskaźnika wymiany systemów ogrzewania i chłodzenia przyczyni się również do tworzenia bezpośrednich (produkcja) i pośrednich (dystrybucja, instalacja, konserwacja) miejsc pracy w całej Europie, zwiększając jednocześnie jej niezależność energetyczną.

Wreszcie, przejście na nowoczesne urządzenia grzewcze i chłodzące zapewni lepszą jakość powietrza, a w konsekwencji poprawę zdrowia ludzkiego związaną z zanieczyszczeniem powietrza.

Źródło: cogeneurope.eu
Fot. Pixabay

ENERGIA ODNAWIALNA W ZNACZNYM STOPNIU UCHRONIONA PRZED SKUTKAMI PANDEMII

W 2020 r. produkcja energii elektrycznej z paliw kopalnych nadal spadała, odnotowując najniższy punkt: z 1 226 156 gigawatogodzin (GWh) w 1990 r. do szczytowego poziomu 1 584 005 GWh w 2007 r., do 1 133 402 GWh w 2019 r. i 1 022 589 GWh w 2020 r. (spadek o 9,8 % w porównaniu z 2019 r.).

Podobną tendencję zaobserwowano w przypadku produkcji energii elektrycznej z energii jądrowej, gdzie wstępne dane za 2020 r. wskazują na najniższy poziom od 1990 r., wynoszący 683 183 GWh (6,3 % mniej niż w 1990 r.).

W ostatniej dekadzie nastąpił znaczny wzrost produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Według wstępnych danych na 2020 r. produkcja energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych po raz pierwszy wyprzedziła produkcję z paliw kopalnych. Udział energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych wzrósł w czasie z 303 279 GWh w 1990 r. do 979 866 GWh w 2019 r. Dane wstępne za rok 2020 wskazują na dalszy wzrost do 1 052 582 GWh, co stanowiło 29 994 GWh więcej niż produkcja z paliw kopalnych.

Wytwarzanie energii elektrycznej z innych źródeł i źródeł nieokreślonych ma bardzo niewielki udział w ogólnym koszyku wytwarzania energii elektrycznej, na poziomie około 5 200 GWh w ostatniej dekadzie. W 2020 roku osiągnie on poziom 4 442 GWh.

Znaczący spadek zużycia paliw kopalnych w głębi kraju

Wstępne dane za 2020 r. wskazują na znaczny spadek zużycia paliw kopalnych w UE w głębi kraju. Ogólnie rzecz biorąc, oczekuje się, że zużycie paliw kopalnych w 2020 r., zwłaszcza stałych paliw kopalnych, będzie na rekordowo niskim poziomie od czasu, gdy dostępne są dane (tj. od 1990 r.).

Ogromny spadek zużycia ropy naftowej i produktów ropopochodnych oraz umiarkowany spadek zużycia gazu ziemnego stoją w jaskrawej sprzeczności z trendem z poprzednich lat. Wstępne dane za rok 2020 pokazują, że konsumpcja ropy naftowej i produktów ropopochodnych spadła o 12,9% w porównaniu z rokiem 2019. W porównaniu z rokiem 2005, konsumpcja ropy naftowej i produktów naftowych w 2020 roku zanotowała spadek o 23,1%.

Zużycie gazu ziemnego w głębi kraju było mniej dotknięte w 2020 roku: spadek w porównaniu z 2019 rokiem wyniósł tylko 2,6%. Niemniej jednak, od 2005 roku nastąpił spadek o 8,9%.

Zużycie węgla (węgiel brunatny i kamienny) nadal silnie spadało, w następstwie skutków pandemii połączonej ze skutkami polityki wychodzenia z węgla. W porównaniu z 2019 r. wstępne dane za 2020 r. wskazują na znaczny spadek o 20,0% w przypadku węgla brunatnego i o 18,0% w przypadku węgla kamiennego. Od 2005 r. do 2020 r. zużycie węgla kamiennego zmniejszyło się o ponad połowę (-51,2%), podczas gdy zużycie węgla brunatnego spadło w tym samym okresie o 44,9%.

Źródło: EC
Fot. Pixabay

ROŚNIE ŚWIADOMOŚĆ SPOŁECZEŃSTWA DOT. ZNACZENIA ZMIAN KLIMATYCZNYCH

Z opublikowanego nowego badania Eurobarometru wynika, że obywatele Europy uważają zmiany klimatyczne za najpoważniejszy problem, przed którym stoi świat. Ponad dziewięć na dziesięć osób objętych badaniem uważa zmiany klimatyczne za poważny problem (93%), a prawie osiem na dziesięć (78%) za bardzo poważny. Poproszeni o wskazanie jednego najpoważniejszego problemu, przed którym stoi świat, ponad jedna czwarta (29%) wybrała zmiany klimatyczne (18%), pogorszenie stanu przyrody (7%) lub problemy zdrowotne spowodowane zanieczyszczeniem środowiska (4%).

Jeśli chodzi o reakcję polityczną, dziewięciu na dziesięciu Europejczyków (90%) zgadza się, że emisje gazów cieplarnianych powinny zostać ograniczone do minimum przy jednoczesnym zrównoważeniu pozostałych emisji, tak aby do 2050 r. UE stała się neutralna dla klimatu. Niemal dziewięciu na dziesięciu Europejczyków (87%) uważa, że ważne jest, aby UE wyznaczyła ambitne cele w zakresie zwiększenia wykorzystania energii odnawialnej, a taki sam odsetek uważa, że ważne jest, aby UE wspierała poprawę efektywności energetycznej.

Większość (64%) obywateli UE podejmuje już indywidualne działania na rzecz klimatu i świadomie dokonuje zrównoważonych wyborów w swoim codziennym życiu. Zapytani o to, kto jest odpowiedzialny za przeciwdziałanie zmianom klimatu, obywatele podkreślili potrzebę reformy strukturalnej, która towarzyszyłaby indywidualnym działaniom, wskazując na rządy krajowe (63 proc.), przedsiębiorstwa i przemysł (58 proc.) oraz UE (57 proc.). Ponad ośmiu na dziesięciu ankietowanych Europejczyków (81%) zgadza się, że czysta energia powinna otrzymywać większe publiczne wsparcie finansowe, nawet jeśli prowadzi to do zmniejszenia dotacji dla paliw kopalnych. Trzy czwarte Europejczyków (75%) uważa, że inwestycje w ramach ożywienia gospodarczego powinny być ukierunkowane głównie na nową, ekologiczną gospodarkę.

Istnieje wyraźne przekonanie, że przeciwdziałanie zmianom klimatu stwarza możliwości dla obywateli UE i gospodarki europejskiej. Prawie ośmiu na dziesięciu Europejczyków (78%) zgadza się, że podjęcie działań w dziedzinie klimatu doprowadzi do innowacji, które zwiększą konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw. Niemal ośmiu na dziesięciu (78%) zgadza się, że promowanie wiedzy specjalistycznej UE w zakresie czystych technologii w krajach spoza UE może pomóc w tworzeniu nowych miejsc pracy w UE. Siedmiu na dziesięciu Europejczyków (70%) uważa, że zmniejszenie importu paliw kopalnych może przynieść UE korzyści gospodarcze. Ponad siedmiu na dziesięciu Europejczyków (74%) zgadza się, że koszty szkód spowodowanych zmianą klimatu są znacznie wyższe niż inwestycje niezbędne do ekologicznej transformacji.

W specjalnym badaniu Eurobarometru 513 na temat zmian klimatu wzięło udział 26 669 obywateli z różnych grup społecznych i demograficznych ze wszystkich 27 państw członkowskich UE. Badanie przeprowadzono między 15 marca a 14 kwietnia 2021 r. Tam, gdzie było to możliwe, przeprowadzono wywiady bezpośrednie, ale niektórzy respondenci wypełnili ankietę online, zgodnie z ograniczeniami związanymi z pandemią COVID-19.

Źródło: KE
Fot. Pixabay

EFEKTYWNOŚĆ ENERGETYCZNA W UE – DEEP 2.0

Komisja Europejska uruchomiła ulepszoną i zaktualizowaną wersję “De-risking Energy Efficiency Platform” (DEEP). DEEP 2.0 to baza danych typu open-source służąca do monitorowania i porównywania wyników inwestycji w efektywność energetyczną. Ma ona na celu pomóc użytkownikom lepiej zrozumieć rzeczywiste ryzyko i korzyści płynące z inwestycji w efektywność energetyczną w oparciu o dowody rynkowe i konkretne osiągnięcia.

Platforma DEEP 2.0 obejmuje ponad 17 000 projektów w zakresie efektywności energetycznej od 30 dostawców. Ta zaktualizowana wersja platformy oferuje:

  • nową strukturę z większą ilością informacji dostępnych bezpośrednio na stronie docelowej, dostępnej bez konieczności rejestracji lub logowania;
  • nowe pola danych dla budynków z wbudowanymi odnawialnymi źródłami energii;
  • dostosowanie do nowej taksonomii UE;
  • ulepszone narzędzie do benchmarkingu, które pozwala użytkownikom na porównanie własnego portfela z danymi innych inwestorów, jak również na porównanie różnych zdefiniowanych przez użytkownika podzbiorów danych;
  • bardziej zaawansowane wskaźniki ryzyka (skośność, kurtoza i wartość narażona na ryzyko);
  • łatwiejszy dostęp do analiz DEEP poprzez interfejs programowania aplikacji (API).

Baza danych DEEP 2.0 jest wynikiem prac Grupy Instytucji Finansowych ds. Efektywności Energetycznej (EEFIG), utworzonej w 2013 r. przez Komisję Europejską i Inicjatywę Finansową Programu Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska (UNEP FI).

Dostęp do bazy można uzyskać tutaj.

Źródło: KE
Fot. Pixabay

EBI PRZYZNAJE WSPARCIE NA POPRAWĘ EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ BUDYNKÓW MIESZKALNYCH

Komisja Europejska wraz z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI) po raz kolejny przyznają fundusze na europejską pomoc dla lokalnej energetyki (ELENA). Tym razem dotyczy to projektu Primavera: 2,48 mln euro finansowania dla Nasuvinsa (Navarra de Suelo y Vivienda, S.A.) na promowanie efektywności energetycznej i energii odnawialnej w istniejących budynkach mieszkalnych w regionie. Przy wsparciu ELENA, Nasuvinsa sfinansuje działania w zakresie pomocy technicznej (plan komunikacji, badania techniczne, audyty energetyczne, studia wykonalności), które umożliwią modernizację energetyczną jednostek mieszkalnych w regionie.

Program ELENA, skierowany do podmiotów z całej Europy, zapewnia wsparcie finansowe dla działań mających na celu osiągnięcie większej efektywności energetycznej oraz wykorzystanie odnawialnych źródeł energii. Dzięki temu wsparciu Unia Europejska promuje inwestycje, zwłaszcza w budynki, sieci grzewcze, oświetlenie publiczne i ekologiczny transport miejski.

Projekt Primavera przyczyni się do wdrożenia środków efektywności energetycznej w około 1 900 prywatnych i publicznych jednostkach mieszkalnych. Około 90% inwestycji zostanie zastosowane w budynkach prywatnych, natomiast pozostałe 10% zostanie przeznaczone na budynki socjalne będące własnością publiczną. Ostatecznym celem jest zmniejszenie zużycia energii związanej z ogrzewaniem o 70 %.

Projekt obejmuje takie działania jak izolacja i poprawa stanu przegród zewnętrznych (ścian, dachów i podłóg), wymiana okien i poprawa stanu oszklenia, ogrzewanie, chłodzenie, wentylacja, urządzenia do ciepłej wody i oświetlenie wewnętrzne, a także rozwiązania w zakresie energii odnawialnej (panele słoneczne i fotowoltaiczne oraz kotły na biomasę) i punkty ładowania pojazdów elektrycznych.

Oczekiwane rezultaty po wdrożeniu projektu Primavera to całkowita roczna oszczędność energii w wysokości 13,1 GWh, co stanowi 70% redukcję w porównaniu z punktem wyjścia (zużycie energii związanej z ogrzewaniem), a także wdrożenie 0,32 GWh z energii odnawialnej oraz redukcja emisji CO2 o 2 786 ton rocznie.

Oczekuje się, że projekt uruchomi do 40 mln EUR i będzie miał pozytywny wpływ na zatrudnienie – w fazie realizacji (do kwietnia 2024 roku) powstanie 189 nowych miejsc pracy.

Wiceprezes EBI Ricardo Mourinho Félix, który jest odpowiedzialny za operacje banku UE w Hiszpanii, powiedział: „Jesteśmy bardzo dumni, że możemy wspierać nowe środki na rzecz efektywności energetycznej i łagodzenia skutków zmian klimatycznych w Hiszpanii poprzez finansowanie pomocy technicznej w ramach programu europejskiej pomocy na rzecz energii lokalnej. Projekt Primavera zwiększy efektywność energetyczną w 1 900 domach w Nawarze, zmniejszając zużycie energii i emisję CO2. Ta operacja jest dowodem naszego silnego zaangażowania na rzecz ochrony klimatu i środowiska, co jest kluczowym celem EBI w Hiszpanii”.

Wiceprezydent rządu Nawarry, José María Aierdi, podkreślił „decydującą interwencję władz publicznych w wielkie europejskie wyzwanie, jakim jest odnowa naszych miast” i zaznaczył, że w tej dziedzinie “renowacja energetyczna jest obecnie najlepszym sposobem, aby budynki mieszkalne wniosły decydujący wkład w zieloną transformację, ale również aby znacznie poprawić oszczędność energii i jakość życia miejscowej ludności w ich domach i ich środowiskach miejskich”.

Primavera umożliwi Nasuvinsa – części rządu Nawarry – sfinansowanie sześciu zespołów technicznych i zawodowych, które do 2024 r. będą prowadzić i promować projekty renowacji energetycznej we wspólnych budynkach mieszkalnych, przy wsparciu społeczności lokalnych i z pomocą publiczną.

Europejski komisarz ds. energii Kadri Simson powiedział: „Cieszę się z kolejnego udanego projektu ELENA, tym razem w Nawarze. Dzięki pomocy EBI mieszkańcy znacznie poprawią swoją efektywność energetyczną i uzyskają dostęp do większej ilości energii odnawialnej. Przyczyni się to do wysiłków całej UE na rzecz ograniczenia naszych emisji gazów cieplarnianych o 55 proc. do 2030 r., a docelowo do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r.”.

Źródło: EIB
Fot. Pixabay

NIEMIECKIE WSPARCIE DLA ENERGII WYTWARZANEJ W CHP

Komisja Europejska zatwierdziła, zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa, przedłużenie i zmianę istniejącego niemieckiego programu wspierania produkcji energii elektrycznej w nowych, zmodernizowanych i zmodernizowanych wysokosprawnych elektrociepłowniach (z wyjątkiem elektrociepłowni opalanych węglem kamiennym i brunatnym). Program ten (“Kraft-Wärme-Kopplungsgesetz” – “KWKG 2020”), zatwierdzony do 2026 r., będzie w dalszym ciągu wspierał efektywność energetyczną, doprowadzi do lepszej integracji energii wytwarzanej w kogeneracji z niemieckim rynkiem energii elektrycznej oraz do obniżenia emisji CO2, bez nadmiernego zakłócania konkurencji.

Wiceprzewodnicząca wykonawcza Margrethe Vestager, odpowiedzialna za politykę konkurencji, powiedziała: „Niemiecki program będzie promował efektywność energetyczną i przyczyni się do dalszej redukcji emisji CO2, zgodnie z celami europejskiego Zielonego Ładu. W porównaniu z istniejącym niemieckim systemem wspierania kogeneracji energii elektrycznej, system wprowadza nowe elementy, których celem jest dalsze zapewnienie konkurencyjności przetargów, w ramach których udzielane będzie wsparcie, a także utrzymanie niskich cen energii elektrycznej dla konsumentów oraz zachęcanie zakładów kogeneracji do działania w okresach zwiększonego zapotrzebowania na energię elektryczną, czyli wtedy, gdy jest ona najbardziej potrzebna”.

Niemcy zgłosiły Komisji zamiar przedłużenia i zmiany – na mocy niemieckiej ustawy o wytwarzaniu energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu z energią elektryczną 2020 (“Kraft-Wärme-Kopplungsgesetz” – “KWKG 2020”) – istniejącego programu pomocy na rzecz wspierania nowych i zmodernizowanych wysokosprawnych elektrociepłowni, a także budowy i rozbudowy efektywnych energetycznie komunalnych sieci ciepłowniczych/chłodniczych oraz budowy i modernizacji obiektów magazynowania energii cieplnej/chłodniczej. Komisja zatwierdziła pierwotny program na mocy przepisów dotyczących pomocy państwa w ramach swojej decyzji z 2016 r. w sprawie KWKG 2016 (SA.42393).

W ramach programu, podobnie jak w istniejącym programie, operatorzy instalacji CHP będą musieli oferować swoją energię elektryczną na rynku i będą otrzymywać wsparcie w postaci stałej premii w stosunku do ceny rynkowej, z wyjątkiem bardzo małych instalacji, które będą kwalifikować się do otrzymywania taryf gwarantowanych.

Roczny budżet przeznaczony na wsparcie dla instalacji CHP, magazynów i sieci ciepłowniczych/chłodniczych wynosi 1,8 mld EUR.

W porównaniu z dotychczasowym systemem nastąpią zmiany:

  • Próg dla operatorów, którzy muszą uczestniczyć w konkurencyjnym procesie przetargowym, aby otrzymać wsparcie, został obniżony z 1 megawata (MW) do 500 kilowatów (kW) mocy zainstalowanej. Oczekuje się, że zwiększy to pulę potencjalnych oferentów i podniesie konkurencyjność aukcji.
  • W świetle niskiego poziomu uczestnictwa odnotowanego w ostatnich przetargach wprowadzono automatyczną zasadę dostosowywania oferowanych ilości w przypadku niewystarczającej liczby zgłoszeń, aby zapewnić konkurencyjność aukcji i utrzymać koszty dla konsumentów i podatników na minimalnym poziomie.
  • Zmniejszono liczbę godzin pracy kwalifikujących się do wsparcia, aby dodatkowo zachęcić beneficjentów do wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji wtedy, gdy jest ona najbardziej potrzebna, tj. w okresach zwiększonego zapotrzebowania na energię elektryczną.

Komisja oceniła środek na podstawie unijnych zasad pomocy państwa, w szczególności wytycznych z 2014 r. w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i energetykę.

Komisja stwierdziła, że wsparcie jest konieczne, aby pomóc Niemcom w osiągnięciu celów w zakresie efektywności energetycznej i redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Stwierdziła również, że pomoc jest proporcjonalna i ograniczona do niezbędnego minimum, zwłaszcza że poziom pomocy będzie w większości przypadków ustalany w drodze przetargów. W przypadkach, w których wynagrodzenie jest ustalane na drodze administracyjnej, pomoc jest ograniczona do kosztów produkcji, których nie można odzyskać poprzez dochody z rynku.

Wreszcie Komisja stwierdziła, że pozytywne skutki środka, w szczególności w zakresie ochrony środowiska, przewyższają jego negatywne skutki w zakresie możliwego zakłócenia konkurencji.

Ponadto Niemcy opracowały szczegółowy plan oceny KWKG 2020 przez niezależnego eksperta gospodarczego i zobowiązały się do poprawy gromadzenia danych i stosowania metodologii empirycznych w tym zakresie. Niemcy ocenią nowe cechy programu oraz skuteczność środka w osiąganiu redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że program jest zgodny z unijnymi zasadami pomocy państwa, ponieważ wspiera projekty promujące efektywność energetyczną i redukcję emisji gazów cieplarnianych, zgodnie z europejskim zielonym ładem, bez nadmiernego zakłócania konkurencji.

Źródło: EC
Fot. Pixabay

BUKARESZT: 216 MLN EURO NA MODERNIZACJĘ SIECI CIEPŁOWNICZEJ

Komisja zatwierdziła inwestycję w wysokości 216 mln euro z Funduszu Spójności na modernizację systemu przesyłu energii cieplnej w Bukareszcie, stolicy Rumunii.

Komisarz ds. spójności i reform, Elisa Ferreira, stwierdziła: „Ta inwestycja UE w modernizację kluczowej infrastruktury dla stolicy Rumunii jest dobrym przykładem projektu, który może jednocześnie osiągnąć cel poprawy codziennego życia obywateli oraz realizacji celów Zielonego Ładu i zmiany klimatu”.

Miejski system przesyłu energii cieplnej jest jednym z największych na świecie i zaopatruje ponad 1,2 mln osób w ciepło i ciepłą wodę. 211,94 km rur, co odpowiada 105,97 km sieci przesyłowej, zostanie wymienionych, aby rozwiązać obecny problem utraty około 28% ciepła między źródłem a odbiorcą. Ponadto zainstalowany zostanie nowy system wykrywania wycieków. Projekt zapewni zrównoważony i niedrogi system przesyłu energii cieplnej, zwiększając efektywność energetyczną sieci dla lepszej jakości życia mieszkańców i lepszej jakości powietrza dzięki znacznemu zmniejszeniu ilości spalanego gazu. Przyczyni się to do osiągnięcia celu kraju, jakim jest redukcja emisji gazów cieplarnianych zgodnie z Europejskim Zielonym Ładem.

Źródło: EC
Fot. EC

OSTATNIA PROSTA FUNDUSZU MODERNIZACYJNEGO

Wdrożenie do prawa krajowego regulacji dotyczących tzw. Funduszu Modernizacyjnego to jedna z najważniejszych kwestii, które reguluje uchwalona 15 kwietnia 2021 r. przez Sejm RP ustawa o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw. Nowe przepisy stanowić będą jeden z elementów systemu finansowania transformacji klimatycznej w Polsce. 20 maja br. Sejm odrzucił zaproponowane przez Senat poprawki do ustawy kończąc tym samym etap prac parlamentarnych nad ustawą. Teraz ustawa zostanie przekazana do podpisu Prezydenta RP.

Zgodnie z ustawą utworzony zostanie Fundusz Modernizacyjny – nowy instrument, który wspierać będzie realizację celów polityki energetyczno-klimatycznej. Jego celem będzie wspieranie modernizacji systemu energetycznego oraz poprawa efektywności energetycznej krajów Unii Europejskiej, w których PKB per capita jest niższe niż 60% średniej dla całej UE (odnosząc do roku 2013). Fundusz, którego funkcjonowanie ma rozpocząć się od połowy 2021 roku, będzie bazował na środkach pochodzących ze sprzedaży przez Komisję Europejską uprawnień do emisji. Polska będzie jego największym beneficjentem – prognozowana (zależna od cen uprawnień do emisji) pula środków dla naszego kraju przewiduje najmniej 20 mld zł w okresie 2021-2030.

Jak podkreśla minister klimatu i środowiska Michał Kurtyka, wsparcie inwestycyjne spowoduje pobudzenie obszarów gospodarki zaangażowanych w transformację energetyczną, jednocześnie przyczyniając się do poprawy konkurencyjności polskich firm na arenie międzynarodowej.

„Dzięki realizacji inwestycji przy wsparciu Funduszu mamy szansę na przyspieszenie modernizacji sektora energetycznego. Dotyczy to m.in. ciepłownictwa, które wymaga znaczących nakładów finansowych. Realizacja tych inwestycji przyczyni się do osiągnięcia przez Polskę zobowiązań wynikających z polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej” – dodał minister.

Modernizacja polskiego sektora energetycznego, ograniczenie emisji gazów cieplarnianych oraz innych zanieczyszczeń powietrza, które przełożą się na stan zdrowia i lepszą jakość życia Polaków, to niektóre z korzyści z wdrożenia finansowania w ramach Funduszu Modernizacyjnego. Realizacja inwestycji przyczyni się również do osiągnięcia polskich zobowiązań wynikających z polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej.

Działanie Funduszu Modernizacyjnego

Zarządzanie Funduszem Modernizacyjnym ma być realizowane poprzez tzw. Krajowy system wdrażania Funduszu Modernizacyjnego. Na szczeblu krajowym za zarządzanie Funduszem Modernizacyjnym odpowiedzialny będzie Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW). Nadzór nad systemem będzie sprawował minister właściwy do spraw klimatu.

Dofinasowanie inwestycji ze środków Funduszu Modernizacyjnego będzie się odbywało w ramach programów priorytetowych. Na ich kształt będzie miała wpływ powołana Rada Konsultacyjna składająca się z przedstawicieli właściwych ministrów. Każdy program priorytetowy będzie zatwierdzany przez ministra właściwego do spraw klimatu, przed przekazaniem do Europejskiego Banku Inwestycyjnego lub komitetu inwestycyjnego, ustanowionego na mocy dyrektywy EU ETS.

Zgodnie z dyrektywą Fundusz Modernizacyjny będzie wspierał inwestycje przede wszystkim z zakresu: wytwarzania i użytkowania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych; ciepłownictwa; magazynowania energii i modernizacji sieci energetycznych, w tym rurociągów należących do systemów ciepłowniczych, sieci elektroenergetycznej; transformacji regionów uzależnionych od stałych paliw kopalnych, sprawiedliwych przemian tych regionów; efektywności energetycznej, w tym w sektorach transportu, budownictwa, rolnictwa i odpadów.

Poza ustanowieniem systemu zarządzania Funduszem Modernizacyjnym, w projekcie został zawarty szereg zmian związanych m.in. z: dostosowaniem przydziałów uprawnień do emisji dla podmiotów objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji EU ETS, oceną poziomów działalności instalacji czy funkcjonowaniem Krajowej bazy o emisjach gazów cieplarnianych oraz innych substancji.

Ustawa dopełnia pełnej transpozycji do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE w celu wzmocnienia efektywnych pod względem kosztów redukcji emisji oraz inwestycji niskoemisyjnych (…), która wyznacza ramy funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji EU ETS w latach 2021-2030.

Źródło: MKiŚ
Fot. MKiŚ

KOMISARZ SIMSON Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE SPRAWOZDANIE ONZ W SPRAWIE EMISJI METANU

Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP) oraz Koalicja na rzecz Klimatu i Czystego Powietrza (CCAC) opublikowały dziś nowe sprawozdanie na temat światowych emisji metanu, w którym podkreślono istotną rolę metanu w zmianach klimatu i zanieczyszczeniu powietrza oraz znaczenie ograniczenia emisji tego niezwykle silnego gazu cieplarnianego.

Z zadowoleniem przyjmując dzisiejsze sprawozdanie, unijny komisarz ds. energii Kadri Simson powiedziała:

„To sprawozdanie ONZ podkreśla, jak szkodliwy może być metan dla klimatu, środowiska i zdrowia ludzi, oraz uwypukla pilną potrzebę działania. W październiku ubiegłego roku UE rozpoczęła prace nad unijną strategią dotyczącą metanu. Przed końcem roku Komisja Europejska przyjmie wnioski legislacyjne w celu wprowadzenia obowiązku pomiaru, sprawozdawczości i weryfikacji w odniesieniu do wszystkich emisji metanu związanych z energią, jako uzupełnienie szerszych środków mających na celu dekarbonizację sektora gazowego. Cieszy fakt, że tak wiele krajów poruszyło tę kwestię podczas szczytu z okazji Dnia Ziemi w ubiegłym miesiącu, ponieważ potrzebujemy postępu również na szczeblu międzynarodowym”.

Na początku tego roku Międzynarodowe Obserwatorium Emisji Metanu (IMEO) zostało utworzone przez Program Ochrony Środowiska ONZ (UNEP) przy wsparciu unijnego programu Horyzont 2020, zgodnie z zapowiedzią zawartą w strategii metanowej UE. Obserwatorium będzie gromadzić i weryfikować dane dotyczące emisji metanu, aby zapewnić społeczności międzynarodowej lepsze zrozumienie globalnych emisji oraz tego, na czym należy skoncentrować działania ograniczające emisje.

Metan jest silnym gazem cieplarnianym, drugim po dwutlenku węgla pod względem całkowitego udziału w zmianach klimatu. Na poziomie molekularnym metan jest silniejszy niż dwutlenek węgla. Chociaż pozostaje on w atmosferze przez krótszy czas, ma znaczący wpływ na klimat i przyczynia się do powstawania ozonu troposferycznego, silnego lokalnego zanieczyszczenia powietrza, które samo w sobie powoduje poważne problemy zdrowotne. Emisje metanu są zatem bardzo istotne z punktu widzenia celów klimatycznych na rok 2050.

Około jedna trzecia globalnych antropogenicznych emisji metanu pochodzi z sektora energetycznego. Międzynarodowa Agencja Energii szacuje, że 40 % tych emisji można złagodzić bez kosztów netto, ponieważ metan jest produktem sprzedawalnym w postaci gazu ziemnego. Według opublikowanej dziś przez ONZ Globalnej Oceny Metanu, emisje metanu związane z działalnością człowieka można w tej dekadzie ograniczyć nawet o 45%. Takie redukcje złagodziłyby globalne zmiany temperatury o prawie 0,3°C do 2045 r. i byłyby zgodne z celem paryskiego porozumienia klimatycznego, jakim jest ograniczenie globalnego wzrostu temperatury do 1,5˚C.

Źródło: EC
Fot. EC

WYCIEKŁ DRAFT REWIZJI DYREKTYWY O OZE

Wczesny projekt przyszłej dyrektywy UE w sprawie energii odnawialnej potwierdza cel, jakim jest pozyskiwanie 38-40% energii ze źródeł odnawialnych do 2030 r., co w przybliżeniu podwoi udział energii słonecznej, wiatrowej i innych źródeł odnawialnych w europejskim koszyku energetycznym do końca dekady.

Zmieniona dyrektywa Komisji Europejskiej w sprawie energii odnawialnej zostanie przedstawiona 14 lipca jako część szerszego pakietu przepisów mających na celu realizację zaktualizowanych celów klimatycznych bloku do 2030 r.

Zaledwie dwa tygodnie temu decydenci polityczni uzgodnili nowe europejskie prawo klimatyczne, które po raz pierwszy czyni cel neutralności klimatycznej do 2050 r. prawnym obowiązkiem UE.

Nowe prawo wyznacza również cel zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55% do 2030 r. w porównaniu z poziomem z 1990 r., chociaż cel ten będzie również uwzględniał pochłanianie dwutlenku węgla przez leśnictwo i użytkowanie gruntów, co sprawia, że cel brutto wygląda raczej jak redukcja o 52 lub 53%.

“Energia odnawialna odgrywa zasadniczą rolę w realizacji Europejskiego Zielonego Ładu oraz w osiągnięciu neutralności klimatycznej do 2050 r.” – czytamy w projekcie analizy kosztów i korzyści wniosku, opublikowanym na stronie internetowej Renewable Heating & Cooling Alliance, grupy branżowej.

“Sektor energetyczny odpowiada za ponad 75 proc. całkowitych emisji gazów cieplarnianych w UE, dlatego efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia ambitniejszych celów klimatycznych na rok 2030” – czytamy w dokumencie.

Obecna dyrektywa została ostatnio zaktualizowana w 2018 r. i ma na celu osiągnięcie 32% udziału odnawialnych źródeł energii w miksie energetycznym UE do 2030 r. Podniesienie tego celu do 38-40 proc. oznacza mniej więcej podwojenie udziału odnawialnych źródeł energii, które obecnie zaspokajają około 20 proc. potrzeb energetycznych bloku.

Inicjatywy rozważane w projekcie zostały podsumowane w tabeli opcji politycznych. Obejmują one:

  • Zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii wykorzystywanych w ogrzewaniu i chłodzeniu, z nowym wiążącym celem rocznego wzrostu o 1,1 punktu procentowego;
  • Zakaz stosowania paliw kopalnych w ciepłownictwie i chłodnictwie;
  • Unijny poziom odniesienia dla odnawialnych źródeł energii wykorzystywanych w budynkach;
  • Zwiększenie celu w zakresie odnawialnych źródeł energii w transporcie z 14% do 26%;
  • Zwiększenie celu cząstkowego dla zaawansowanych biopaliw z 3,5 % do 5,5 % oraz wprowadzenie specjalnego zobowiązania w zakresie dostaw dla lotnictwa;
  • Zwiększona współpraca transgraniczna w zakresie odnawialnych źródeł energii na morzu, z obowiązkiem współpracy państw członkowskich UE w obrębie każdego basenu morskiego oraz punkt kompleksowej obsługi w zakresie wydawania pozwoleń na transgraniczne projekty dotyczące morskiej energii wiatrowej;
  • Unijny poziom odniesienia w zakresie wykorzystania odnawialnych źródeł energii w przemyśle, w tym oznakowanie ekologicznych produktów przemysłowych w niektórych sektorach;
  • Włączenie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych do głównego nurtu polityki w transporcie, ciepłownictwie i chłodnictwie;
  • System certyfikacji dla paliw odnawialnych i niskoemisyjnych;
  • Ukierunkowane wzmocnienie kryteriów zrównoważonego rozwoju w zakresie bioenergii, z ewentualnymi krajowymi limitami wykorzystania drewna z pni powyżej określonej wielkości do celów energetycznych.

Źródło: Euractiv
Fot. Pixabay