Działając na podstawie znowelizowanej ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, Prezes URE opublikował ceny stosowane przez przedsiębiorstwa ciepłownicze 30 września 2022 r., powiększone o 40 proc. Opublikowane przez URE zestawienie wartości cen i stawek opłat wszystkich koncesjonowanych firm ciepłowniczych – wytwórców i dystrybutorów będzie podstawą do wyliczenia przez sprzedawców ceny maksymalnej dla odbiorców ciepła.
Wykaz zawiera stosowane zgodnie z zatwierdzonymi taryfami, przez koncesjonowane przedsiębiorstwa ciepłownicze na dzień 30 września 2022 r. wartości:
- cen za zamówioną moc cieplną,
- cen ciepła,
- cen nośnika ciepła,
- stawki opłat stałych za usługi przesyłowe,
- stawki opłat zmiennych za usługi przesyłowe,
- stawki opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną,
- stawki opłaty za ciepło,
które zostały powiększone o 40 proc.
Opublikowane przez URE ceny i stawki są maksymalnymi kwotami netto (nie zawierają podatku VAT), jakie poszczególne przedsiębiorstwa ciepłownicze mogą stosować do końca 2023 roku w rozliczeniach z odbiorcami, takimi jak gospodarstwa domowe, szpitale, żłobki, przedszkola, szkoły, domy pomocy społecznej i inne instytucje użyteczności publicznej, a także wspólnoty mieszkaniowe, spółdzielnie mieszkaniowe, które zapewniają dostawy ciepła do lokali mieszkalnych i lokali instytucji użyteczności publicznej.
Ciepłownia wybierze najkorzystniejszy system rozliczeń
Nowelizacja ustawy skutkuje wprowadzeniem trzech mechanizmów wyznaczania przez firmy ciepłownicze cen ciepła. Co ważne, w rozliczeniach z odbiorcami stosowany będzie ten najkorzystniejszy dla odbiorców.
Obowiązujący dotychczas system cen ciepła z rekompensatą oznaczał, że cena wytwarzania ciepła (bez uwzględniania kosztów dystrybucji) pobierana od odbiorcy nie mogła przekroczyć określonego ustawowo pułapu tj.:
- 150,95 zł/GJ dla ciepła wytwarzanego w źródłach opalanych gazem ziemnym lub olejem opałowym,
- 103,82 zł/GJ dla ciepła wytwarzanego w pozostałych źródłach.
Po wprowadzonych nowelizacją zmianach cena ciepła z rekompensatą też nie będzie mogła przekroczyć ww. pułapów, ale będzie ona uwzględniała zarówno koszty produkcji ciepła, jak i jego dystrybucji. To istotna zmiana, ponieważ cena ciepła z rekompensatą będzie dotyczyła wszystkich składowych ceny płaconej przez odbiorcę końcowego.
Ceny netto nie wzrosną więcej niż 40 proc.
Drugi, wprowadzony właśnie przez ustawodawcę system określania cen ciepła stosowanych w rozliczeniach z odbiorcami zakłada, że całkowite ceny ciepła dla odbiorców, czyli obejmujące zarówno ceny i stawki wytwórców jak i dystrybutorów, mogą wzrosnąć do końca 2023 r. o maksymalnie 40 proc. w stosunku do cen z końca września 2022.
Dla wdrożenia tego właśnie mechanizmu konieczne było opublikowanie przez URE wartości cen i stawek opłat wszystkich koncesjonowanych firm ciepłowniczych – wytwórców i dystrybutorów – obowiązujących 30 września 2022 r., powiększonych o 40 proc. To zestawienie będzie podstawą do wyliczenia przez dystrybutorów ceny dla odbiorców ciepła, która będzie stosowana od 1 marca do 31 grudnia 2023 r.
Trzecia możliwość rozliczania cen ciepła systemowego bazowała będzie wprost na zatwierdzanych przez Prezesa URE taryfach firm ciepłowniczych. Będzie ona miała zastosowanie wtedy, gdy poziom cen z taryf nie osiągnie ani poziomu cen z rekompensatą, ani poziomu maksymalnego wzrostu ceny, czyli o 40 proc.
Firmy ciepłownicze zostały zobowiązane do stosowania w rozliczeniach z odbiorcami najbardziej korzystnej dla odbiorców ceny ciepła wyliczonej na podstawie jednego z trzech ww. systemów.
Co ważne, jeśli cena wyliczona przez dystrybutora według nowych zasad okaże się niższa niż płacona przez odbiorców od początku października 2022 r., to ich rachunki zostaną wstecznie skorygowane.
Źródło: URE