Home Blog Right Sidebar

CIEPŁO SYSTEMOWE NARZĘDZIEM POLITYKI ENERGETYCZNO-KLIMATYCZNEJ CZ. 1 Sticky

Jacek Szymczak, prezes Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie.

Polska należy do grupy krajów UE w których dostarczanie ciepła z wykorzystaniem systemów ciepłowniczych stanowi najbardziej istotny sposób pokrywania potrzeb na ciepło.

Jacek Szymczak,
prezes IGCP

fot. IGCP

Zgodnie z informacjami pochodzącymi z ostatniego Spisu Narodowego z roku 2011, około 42 proc. gospodarstw domowych korzysta z ciepła systemowego. Jako że ta forma zaopatrzenia w ciepło jest domeną miast, w tej grupie odbiorców końcowych jego udział wynosi prawie 60 proc. Jest wiele aglomeracji, gdzie udział ten sięga nawet 80 proc. Na znaczącą pozycję ciepła systemowego w zaopatrzeniu w ciepło wpływa między innymi fakt, że jest to jedno z najważniejszych narzędzi dla kreowania gospodarki niskoemisyjnej, między innymi dzięki pozytywnemu skonsumowaniu „efektów skali”. Dotyczy to obszarów: technologicznego, ekonomicznego i ekologicznego – w zakresie ograniczania i likwidacji zarówno wysokiej jak i niskiej emisji. W obszarze oddziaływania ciepłownictwa systemowego oprócz obiektów mieszkalnych jest znacząca liczba obiektów użyteczności publicznej, oświatowych, służby zdrowia, kultury oraz usługowych, których liczba i ogrzewana powierzchnia rośnie z roku na rok.

Biorąc pod uwagę potencjał sektora, jak również fakt, że jest to sektor interdyscyplinarny, można wskazać przynajmniej sześć ważnych obszarów społeczno-gospodarczych, w których ciepłownictwo systemowe odgrywa istotna rolę:
– klienci/odbiorcy końcowi – konieczny wzrost świadomości pozwalający na przeprowadzanie reform, poprzez prowadzenie długoterminowych programów edukacyjnych kształtujących racjonalne zachowania,
– budynki – dążenie do redukcji zużycia energii przez budynki, dekarbonizacja budynków nie jest celem samym w sobie,
– efektywność energetyczna – odnosi się do obszarów produkcji i dystrybucji ciepła w zakresie poprawy efektywności energetycznej,
– ochrona środowiska – analizowana z dwóch punktów widzenia:
emisji ze źródeł podmiotów gospodarczych (odniesienie do dyrektyw IED i MCP) oraz niskiej emisji (z indywidualnych pieców),
– bezpieczeństwo energetyczne – ważne z nie tylko z uwagi na pewność dostaw ciepła, ale również z punktu widzenia sektora elektroenergetycznego. Bezpieczeństwo to oznacza możliwości budowy nowych źródeł kogeneracyjnych (CHP ), co pozwala na uzupełnienie mocy w systemie elektroenergetycznym Polski i redukcje skutków wyłączeń awaryjnych w elektrowniach oraz zwiększenie elastyczności systemu (CHP plus akumulatory ciepła),
– polityka paliwowa – niezbędne jest szerokie podejście do struktury paliwowej zapewniające bezpieczeństwo energetyczne oraz właściwe wykorzystywanie krajowych zasobów paliw, co oznacza również zwiększenie niezależności energetycznej wszystkich państw UE.

Ciepłownictwo systemowe stanowi zatem efektywne narzędzie realizacji wielu celów krajowej i unijnej polityki energetyczno-klimatycznej.

grafika: Jacek Gonciarz/Studio Graficzne Svart

IGCP O PLANIE NA RZECZ ENERGII I KLIMATU Sticky

Do 18 lutego trwały konsultacje dokumentu „Krajowy plan na rzecz energii i klimatu na lata 2021-2030” (KPEiK). Swoje uwagi w imieniu branży ciepłowniczej zgłosiła Izba Gospodarcza Ciepłownictwo Polskie, podkreślając m.in. że określone w projekcie krajowe cele mogą być zbyt niskie w stosunku do celów zawartych w polityce energetyczno-klimatycznej całej unii.

Ponadto pozytywnie oceniając uwzględnienie ciepłownictwa systemowego w projekcie ciepłownicy wskazali na niewystarczające wykorzystanie jego potencjału w kontekście współpracy z sektorem elektroenergetycznym i w walce z niską emisją.

Przedstawiony do konsultacji projekt Krajowego Planu na rzecz energii i klimatu ma zapewnić rzetelne, wszechstronne, racjonalne pod względem kosztów, przejrzyste i przewidywalne zarządzanie unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, które zagwarantuje osiągnięcie założeń i celów unii energetycznej na rok 2030 oraz w perspektywie długoterminowej, zgodnie z Porozumieniem paryskim z 2015 r. w sprawie zmian klimatu. Jego opracowanie wynika z obowiązku nałożonego na państwa członkowskie UE rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu. Finalna wersja polskiego dokumentu ma zostać zgłoszona do Komisji Europejskiej w terminie do 31 grudnia 2019 r.

Krajowe założenia i cele

Projekt polskiego dokumentu bazuje na zaniżonych celach dla udziału OZE (21 proc., podczas gdy Dyrektywa OZE mówi o celu 32 proc.) oraz efektywności energetycznej (na poziomie 23 proc. przy obowiązującym 32,5 proc.), stąd niebezpieczeństwo, iż w takiej formie projekt może wywołać zastrzeżenia KE.

Według Ministerstwa Energii nadal jedynym instrumentem wspierającym poprawę efektywność energetycznej ma być system „białych certyfikatów”, co biorąc pod uwagę negatywne doświadczenia z jego działaniem, jest zawężeniem narzędzi i środków. Obecny system jest nie tylko kosztotwórczy, ale również niewydolny organizacyjnie i nie przynoszący wymiernych efektów poprawy efektywności w tych obszarach, które są najbardziej oczekiwane. IGCP stoi na stanowisku, które wyrażała już wcześniej w ramach kolejnych nowelizacji przepisów z zakresu efektywności energetycznej, że dla uzyskania racjonalnych kosztowo i realnych fizycznie efektów konieczne jest rozszerzenie wachlarza środków, z wykorzystaniem systemu dobrowolnych zobowiązań czy systemu podatkowego lub innych zachęt finansowych.


NASA/Goddard/Flickr

Według ciepłowników rozwój ekologicznych i efektywnych systemów ciepłowniczych jest istotnym narzędziem obniżenia emisji gazów cieplarnianych oraz poprawy efektywności energetycznej, przyczyniając się także do zrównoważonego rozwoju miast i poprawy jakości powietrza oraz wsparcia gospodarki o obiegu zamkniętym. W 2017 r. tylko 20 proc. systemów spełniało kryterium efektywnego energetycznie systemu ciepłowniczego lub chłodniczego. Jest to poziom dalece niesatysfakcjonujący i odbiegający od potencjału Polski w tym zakresie. Dlatego dla mobilizacji działań i narzędzi oraz środków w tym zakresie, zasadne jest określenie w KPEiK mierzalnego i ambitnego celu jakim jest „Wszystkie systemy ciepłownicze do 2030 r. powinny osiągnąć status efektywnych systemów zgodnie z definicją zawartą w ustawie Prawo energetyczne.” Zwiększenie liczby efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych i chłodniczych przede wszystkim powinno nastąpić poprzez rozwój źródeł kogeneracyjnych i OZE. Projekt dokumentu nie uwzględnia natomiast potencjału rozwoju kogeneracji także w aspekcie bezpieczeństwa energetycznego oraz dywersyfikacji krajowych źródeł energii elektrycznej. Tymczasem przy wykorzystaniu technologii kogeneracyjnej realnym jest wygenerowanie 3-4 tys. MWe w perspektywie do 2030 roku. Oznacza to realne wsparcie dla sektora elektroenergetycznego w kraju ( nowe źródła w sposób stabilny produkujące energię elektryczną ) ale również racjonalną dywersyfikację nośników energetycznych ( systematyczny wzrost udziału gazu oraz różnego rodzaju OZE ). Już dzisiaj energia elektryczna produkowana w kogeneracji stanowi ok.14 proc. w całym systemie. Koniecznym jest zapewnienie warunków dla co najmniej podwojenia tego udziału.

Polityki i działania

Według ciepłowników ważnym narzędziem poprawy jakości powietrza i walki z niską emisją będzie rozwój i modernizacja ciepłownictwa, w tym w szczególności poprzez budowę efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych. Na terenach, na których istnieją techniczne i ekonomiczne warunki dostarczenia ciepła z systemu ciepłowniczego, odbiorcy w pierwszej kolejności powinni korzystać z ciepła systemowego, o ile nie zastosują bardziej ekologicznego rozwiązania. W 2015 r. do sieci ciepłowniczej na obszarach miejskich przyłączonych było 61 proc. gospodarstw domowych – celem jest sukcesywne zwiększanie tego wskaźnika. Aktualnie istnieje obowiązek podłączenia do efektywnego energetycznie systemu ciepłowniczego, ale tylko dla obiektów, których przewidywana szczytowa moc cieplna instalacji i urządzeń do ogrzewania wynosi co najmniej 50 kW. Obowiązek ten powinien zostać rozszerzony na wszystkie scentralizowane systemy ciepłownicze, w odniesieniu do wszystkich obiektów budowlanych. Zwiększenie liczby przyłączonych odbiorców i odchodzenie od indywidualnego ogrzewania tam gdzie zlokalizowana jest sieć, przyczyni się do walki z niską emisją, a jednocześnie zwiększy się komfort życia mieszkańców dotychczas wykorzystujących piece na paliwa stałe. Równocześnie powinno być zapewnione funkcjonowanie mechanizmu egzekwowania obowiązku przyłączenia obiektów do sieci ciepłowniczej w trakcie procesu budowlanego, co umożliwi powszechną realizację tego obowiązku. W celu pełnego wykorzystania ciepła systemowego, w tym kogeneracji, w rządowej Strategii rozwoju i transformacji ciepłownictwa powinny być szczegółowo określone działania legislacyjne i pozalegislacyjne, narzędzia i środki dla realizacji tego celu. Jako element niezbędny do zrealizowania celów w tym zakresie jest stworzenie (a nie jedynie rozważenie) także mechanizmów wsparcia dla przebudowy infrastruktury wewnętrznej w budynkach. W zakresie efektywnej ochrony powietrza ciepłownicy wskazują na konieczność wprowadzenia zasady łączenia w jednorodne obszary zurbanizowane indywidualnych projektów likwidacji palenisk węglowych z wykorzystaniem ciepła systemowego.

Eksperci podkreślają też, iż KPEiK wąsko patrzy na wachlarz możliwych do wykorzystania technologii OZE, nie wspominając o potencjale energetycznym energii słonecznej, odpadowej i termicznej utylizacji odpadów komunalnych.

Ocena skutków planowanych polityk i środków

Założenia realizacji zaproponowanego w KPEiK scenariusza nie w pełni pokrywają się z celami UE w perspektywie 2030. Co więcej w przypadku ciepłownictwa niesłusznie zakłada się, że wzrost celu krajowego zostanie oparty tylko na ciepłownictwie systemowym, co jest niezgodne z obszarem energetycznym, jakim jest ciepłownictwo, a skutkowałoby niekorzystnie ekonomicznie dla odbiorców ciepła systemowego. Cele UE w ciepłownictwie powinni realizować wszyscy uczestnicy „rynku ciepła”, a nie tylko zawodowi dostawcy ciepła.

Ocena skutków planowanych polityk i środków Założenia realizacji zaproponowanego w KPEiK scenariusza nie w pełni pokrywają się z celami UE w perspektywie 2030. Co więcej w przypadku ciepłownictwa niesłusznie zakłada się, że wzrost celu krajowego zostanie oparty tylko na ciepłownictwie systemowym, co jest niezgodne z obszarem energetycznym, jakim jest ciepłownictwo, a skutkowałoby niekorzystnie ekonomicznie dla odbiorców ciepła systemowego. Cele UE w ciepłownictwie powinni realizować wszyscy uczestnicy „rynku ciepła”, a nie tylko zawodowi dostawcy ciepła.

Autor: Jacek Szymczak, prezes Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie
Opr. Agnieszka Kołogrecka
Fot. Chuckyeager/Flickr
Fot. Pixabay

NOWY PROGRAM PILOTAŻOWY “CIEPŁOWNICTWO POWIATOWE” Sticky

Wybrane przedsiębiorstwa ciepłownicze otrzymują z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej informację oraz zaproszenie do pilotażowego programu „Ciepłownictwo Powiatowe”. To instrument wsparcia, który wynika z potrzeby dostosowywania się do zaostrzających norm emisyjnych oraz ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko polskiego sektora ciepłowniczego na szczeblu powiatowym.

Program kierowany jest do średnich przedsiębiorstw ciepłowniczych (do 50 MW), w których większościowym udziałowcem są jednostki komunalne. Warunkiem otrzymania wsparcia jest zrealizowanie inwestycji, która pozwoli na wcześniejsze dostosowanie się do wymogów UE.

W najbliższych latach polskie ciepłownictwo systemowe musi zrealizować szereg, niezwykle kapitałochłonnych, inwestycji w zakresie odpylania, odsiarczania i odazotowania instalacji, aby dostosować się do restrykcyjnych wymogów unijnych. Konkretnie chodzi tu o sprostanie przepisom tzw. Dyrektywy IED (dotyczącej emisji przemysłowych), aktualnych konkluzji dotyczących najlepszych dostępnych technik (tzw. Konkluzje BAT) oraz normom emisyjnym wynikającym z Dyrektywy o średnich źródłach spalania (tzw. Dyrektywa MCP). Według szacunków nakłady niezbędne na dostosowanie bloku energetycznego do nowych standardów wynoszą ok. 30-40 mln zł dla źródeł poniżej 50 MW, ok. 100 – 150 mln zł (dla 500 MW) oraz 300-600 mln zł dla (1000 MW).

Ciepło systemowe okrywa aż 42 proc. krajowego zapotrzebowania na ciepło (15 mln odbiorców i 21 tys. km długość sieci ciepłowniczych). Likwidacja nieefektywnych i najbardziej trujących indywidualnych źródeł ciepła i podłączenie odbiorców do sieci ciepła systemowego jest jednym z najbardziej skutecznych i efektywnych ekonomicznie mechanizmów działania na rzecz czystego powietrza i ograniczania niskiej emisji. Oprócz korzyści środowiskowych i ekonomicznych rozwój ciepła systemowego wpłynie na poprawę bezpieczeństwa energetycznego, a także będzie przeciwdziałał zjawisku ubóstwa energetycznego.

Jednym z podstawowych czynników ograniczających możliwość rozwoju systemów ciepłowniczych jest to, że przepisy pozwalają na udzielenie pomocy publicznej jedynie na modernizację systemów spełniających definicję „efektywnego systemu ciepłowniczego” (czyli takiego, w którym do produkcji ciepła lub chłodu wykorzystuje się co najmniej: w 50 proc. energię z OZE lub w 50 proc. ciepło odpadowe lub w 75 proc. ciepło pochodzące z kogeneracji lub w 50 proc wykorzystujące połączenie ww. energii i ciepła). W Polsce prawie 90 proc. systemów ciepłowniczych nie spełnia tego warunku. Dotyczy to głównie przedsiębiorstw w mniejszych miastach do 100 tys. mieszkańców.

Problem „nieefektywności” oraz braku możliwości ubiegania się o pomoc publiczną dotyczy głównie ciepłownictwa „powiatowego”.

W dużych miastach powyżej 500 tys. mieszkańców 100 proc. ciepła jest produkowane w oparciu o efektywne systemy. Zatem problem „nieefektywności” oraz braku możliwości ubiegania się o pomoc publiczną dotyczy głównie ciepłownictwa „powiatowego”. Przekształcenie nieefektywnego systemu w efektywny oraz sprostanie unijnym standardom emisyjnym wymaga kapitałochłonnych inwestycji, których realizacja z uwagi na słabą kondycję finansową mniejszych przedsiębiorstw (zwłaszcza tych komunalnych), bez dostępu do zewnętrznych źródeł finansowania jest niemalże niemożliwa. pilotażowy program wsparcia „Ciepłownictwo Powiatowe” skierowany został tylko do 130 przedsiębiorstw o całkowitej mocy cieplnej do 50 MW, w których większościowym właścicielem są jednostki samorządu lub miasta i w których udział prywatnego kapitału nie przekracza 30 proc.

Program wdrażany będzie do 2025 roku. Jego budżet oszacowano na 500 mln zł, z czego 300 mln zł będzie niskooprocentowanym wsparciem zwrotnym, a 150 mln bezzwrotnym finansowaniem (pożyczki umarzane do wysokości 5 mln zł oraz dotacje do 30 proc. kosztów kwalifikowanych lub do 50 proc. kosztów przy inwestycjach w technologię ORC pozwalającą na wykorzystanie ciepła o niskich parametrach np. odpadowego lub energii geotermalnej).

„Ciepłownictwo Powiatowe-pilotaż” oferuje wsparcie dla przedsięwzięć z zakresu: ograniczenia lub uniknięcia szkodliwych emisji do atmosfery, zmniejszenia zużycia surowców pierwotnych, poprawy efektywności energetycznej, nowych źródeł ciepła i energii elektrycznej, modernizacji i rozbudowy sieci ciepłowniczych oraz energetycznego wykorzystania zasobów geotermalnych.

Autor: Bogusław Regulski, wiceprezes Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie
Opr. Agnieszka Kołogrecka
fot. Sebastian Marek/Flickr

KRAKOWSKA ELEKTROCIEPŁOWNIA PGE EC LAUREATEM PRESTIŻOWEJ NAGRODY ZA WSPIERANIE EDUKACJI

24 maja br. w sali obrad Rady Miasta Krakowa odbyła się uroczysta Gala „Most do przyszłości”, podkreślająca znaczenie edukacji zawodowej i technicznej w kontekście edukacji i przyszłości lokalnej gospodarki. Podczas wydarzenia wręczono wyróżnienia dla firm i przedsiębiorców, aktywnie wspierających edukację uczniów krakowskich szkół zawodowych i technicznych. Wśród laureatów znalazła się krakowska elektrociepłownia PGE Energia Ciepła z Grupy PGE.

To drugi rok z rzędu, kiedy krakowska elektrociepłownia PGE Energia Ciepła została nagrodzona za prowadzone działania edukacyjne oraz wkład w promowanie i modernizację kształcenia zawodowego w Krakowie. Przyznana w tym roku nagroda „Most do przyszłości” to symboliczny wyraz wdzięczności miasta za wieloletnie działania, nakierowane na współpracę edukacji i energetyki. Wśród nich jest przede wszystkim program „Energetyczna Kariera” i szeroka oferta praktyk zawodowych oraz staży, które umożliwiają uczniom szkół średnich naukę zawodu w rzeczywistych warunkach pracy, poznanie elektrociepłowni oraz zaznajomienie się z konkretnymi stanowiskami.

Nagrodę odebrali Radosław Ilczuk, dyrektor PGE Energia Ciepła Oddział nr 1 w Krakowie oraz Anna Balcerek, zastępca dyrektora ds. personalnych w PGE Energia Ciepła.

– Przyznanie nagrody „Most do przyszłości” to dla nas duży zaszczyt oraz dowód, że nasze zaangażowanie i wkład w edukację zawodową jest widoczne w mieście i doceniane przez uczniów. Dzięki aktywnemu wsparciu szkół stawiamy solidny most pomiędzy światem edukacji i energetyki, a poprzez unikatowy program „Energetyczna Kariera” dodajemy energii uczniom już na początku ich ścieżki zawodowej  – mówił Radosław Ilczuk, dyrektor PGE Energia Ciepła Oddział nr 1 w Krakowie.

– Wyróżnienia które dziś wręczamy, noszą nazwę “Most do Przyszłości”, co jest alegorią dla roli, jaką firmy odgrywają w życiu uczniów. Firmy są jak mosty, które łączą świat szkolny z zawodowym. Dzięki Państwa wsparciu i zaangażowaniu, młodzi ludzie mają szansę przekroczyć ten most i rozpocząć swoją karierę zawodową. Pomoc w postaci oferowania praktyk zawodowych, szkoleń czy mentorstwa pozwala na rozwijanie ich umiejętności i zdobywanie cennego doświadczenia. W ten sposób budujemy most, który pozwala na swobodne przemieszczanie się między światem szkolnym a zawodowym, umożliwiając przyszłym specjalistom rozwój w dziedzinach, które ich interesują i są dla nich ważne – mówił do wyróżnionych przedsiębiorców Rafał Komarewicz, Przewodniczący Rady Miasta Krakowa.

Warto podkreślić, że laureatów wybierali dyrektorzy szkół, którzy najlepiej rozumieją potrzeby swoich uczniów i ściśle współpracują z firmami i przedsiębiorstwami. Działania krakowskiej elektrociepłowni w zakresie edukacji zostały docenione przez Zespół Szkół Energetycznych w Krakowie.

 Bardzo dziękujemy za dotychczasową współpracę i docenienie naszych działań przez dyrekcję i uczniów Zespołu Szkół Energetycznych w Krakowie. Dzięki tej współpracy rozwijamy i unowocześniamy kształcenie zawodowe w Krakowie, które obok szkolnictwa wyższego, ma największy wpływ na przygotowanie nowoczesnej kadry dla energetyki – mówiła Anna Balcerek, zastępca dyrektora ds. personalnych w PGE Energia Ciepła.

PGE Energia Ciepła, jako lider segmentu ciepłownictwo i solidny pracodawca, świadomy dynamicznych zmian na rynku pracy, aktywnie wspiera krakowską edukację zawodową, która wraz z integracją środowisk szkolnych i świata biznesu staje się kluczowym czynnikiem w budowaniu przyszłości miasta oraz lokalnej gospodarki. W tym celu od lat obejmuje patronatem profilowane klasy pierwsze w Zespole Szkół Energetycznych w Krakowie
i aktywnie towarzyszy uczniom w ich procesie edukacyjnym. Dzięki wzajemnej otwartości, zaangażowaniu oraz ścisłej współpracy corocznie wspólnie z uczniami ZSE uczestniczy w krakowskim Festiwalu Zawodów, bierze udział w Tygodniu Zawodowców, a także organizuje cykliczne warsztaty z zakresu energetyki i ciepłownictwa z udziałem nauczycieli oraz ekspertów z krakowskiej elektrociepłowni.  

Źródło: PGE EC

W ELBLĄGU CENY CIEPŁA W DÓŁ

Dobra wiadomość dla mieszkańców Elbląga korzystających z miejskiego ciepła. Od 1 maja 2023 r. ceny końcowe dla klientów za ogrzewanie obniżą się o około 9%.

Wraz z końcem kwietnia przestanie obowiązywać podwyższona cena Energi Kogeneracji (EKO, spółka Skarbu Państwa, główny wytwórca ciepła w Elblągu), która została wprowadzona na początku roku na podstawie rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska dla jednostek kogeneracyjnych.

To oznacza, że ceny końcowe dla odbiorców obniżą się o 9% – mówi Andrzej Kuliński, prezes EPEC. – Zmiana ceny dotyczy zarówno ciepła, jak i zamówionej mocy cieplnej i obowiązywać będzie od 1 maja.

Ciepło w Elblągu pochodzi z dwóch źródeł – z Elektrociepłowni Elbląg zarządzanej przez Energę Kogenerację oraz z Ciepłowni Dojazdowa należącej do Elbląskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej.

Źródło: EPEC

DOFINANSOWANIA NA PROJEKTY POPRAWIAJĄCE EFEKTYWNOŚĆ ENERGETYCZNĄ

Trzy przedsięwzięcia w woj. dolnośląskim mające na celu wieloletnie uzyskiwania efektów ekologicznych w postaci zmniejszenia zużycia energii pierwotnej, wytwarzania energii elektrycznej oraz cieplnej ze źródeł odnawialnych i zmniejszenia emisji dwutlenku węgla do atmosfery – zostały dofinansowane dotacjami i pożyczkami ze środków krajowych. Wszystkie wniosą walor antysmogowy i umożliwią beneficjentom zmniejszenie kosztów eksploatacyjnych. Uzyskanie wskaźników umożliwią trzy trwałe inwestycje budowlano-termomodernizacyjne o szerokich walorach społecznych w Krzeptowie, Kudowie-Zdroju oraz Bystrzycy Kłodzkiej.

Projekt pn. Poprawa efektywności energetycznej i ekologicznej oraz termomodernizacja obiektów należących do Bystrzyckiego Centrum Zdrowia zostanie wsparty 5,8 mln zł dotacji NFOŚiGW i potrwa do końca przyszłego roku. Kwota dofinansowania będzie stanowić ok. 94 % kosztów kwalifikowanych przedsięwzięcia.

Ponad 6900 m2 powierzchni budynku szpitala i budynku technicznego zlokalizowanych przy ul. Okrzei oraz budynku przychodni przy ul. H. Sienkiewicza w Bystrzycy Kłodzkiej zostanie objętych termomodernizacją. Zakres prac obejmie ocieplenie ścian zewnętrznych w obiektach, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, modernizację instalacji elektrycznej, montaż pomp ciepła oraz modernizację systemu centralnego ogrzewania. Zamontowane zostaną także źródła energii opalane olejem i gazem oraz instalacje fotowoltaiczne. Liczba zainstalowanych energooszczędnych punktów świetlnych LED to 507 sztuk.

Przedsięwzięcie Gminy Kudowa-Zdrój pn. Termomodernizacja budynku Kudowskiego Centrum Kultury Sportu uzyska blisko 1,8 mln zł dotacji z NFOŚiGW i obejmie 1504 m2 powierzchni użytkowej. Kudowskie Centrum Kultury czeka gruntowny remont polegający na dociepleniu ścian zewnętrznych, dachu, stropodachu, wymianie stolarki okiennej i drzwiowej, a ponadto na wymianie i montażu głównego źródła ciepła w budynku. Zmodernizowana zostanie instalacja centralnego ogrzewania i wody użytkowej oraz instalacja wentylacji. Stopień redukcji energii dla budynku wyniesie ponad 60%.

Inwestycja Gminy Kąty Wrocławskie pn. Projekt oraz budowa zespołu szkolno-przedszkolnego w Krzeptowie prowadzona do końca sierpnia przyszłego roku, będzie wsparta pożyczką NFOŚiGW w wys. ok. 13,2 mln zł i dotacją ok. 8,8 mln zł. Do końca przyszłego roku uzyskana powierzchnia o regulowanej temperaturze powietrza w budynkach energooszczędnych sięgnie 8800 m2. Zamontowane przy nowych obiektach instalacje fotowoltaiczne pomogą wytwarzać energię elektryczną ze źródła odnawialnego. Krzeptowski ZSP zostanie wyposażony także w zdolność wytwarzania energii ze źródeł opalanych olejem i gazem.

Umowy regulujące przekazanie dofinasowań podpisali 23 maja br. w siedzibie Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu wiceprezes zarządu NFOŚiGW Artur Michalski, oraz przedstawiciele beneficjentów: Burmistrz Miasta Kudowa Zdrój Aneta Potoczna, Burmistrz Miasta i Gminy Kąty Wrocławskie Julian Żygadło, Burmistrz Bystrzycy Kłodzkiej Renata Surma, Prezes Bystrzyckiego Centrum Zdrowia Jarosław Surówka.

Na spotkaniu w Dolnośląskim Urzędzie Wojewódzkim we Wrocławiu byli obecni również wiceminister klimatu Ireneusz Zyska, wojewoda dolnośląski Jarosław Obremski, senator RP Aleksander Szwed oraz inni parlamentarzyści z regionu.

Źródło: NFOŚiGW

PONAD 11 MILIONÓW ZŁOTYCH OD NFOŚIGW DLA WROCŁAWSKIEJ KOGENERACJI

23 maja br. spółka KOGENERACJA S.A., należąca do PGE Energia Ciepła z Grupy PGE, podpisała z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) umowę o dofinansowanie, w formie pożyczki preferencyjnej, do realizacjiprojektu inwestycyjnego w Elektrociepłowni Zawidawie. Wysokość pożyczki preferencyjnej wyniesie 11 mln 185 tys. zł.

Dofinansowanie dotyczy projektu „Budowa nowych mocy wytwórczych w EC Zawidawie” i będzie realizowane w ramach Programu Priorytetowego Energia Plus. Całość wpisuje się w realizację celu Grupy PGE, jakim jest dekarbonizajca ciepłownictwa.

– Pozyskane środki posłużą do sfinansowania działań realizowanych obecnie w obszarzeZawidawia, mających na celu zwiększenie mocy zakładu oraz zapewnienie statusu efektywnie energetycznego dla systemu ciepłowniczego, którego operatorem jest KOGENERACJA –wyjaśnia Andrzej Jedut, prezes zarządu Zespołu Elektrociepłowni Wrocławskich KOGENERACJA S.A. – Podpisana dzisiaj z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej umowa o preferencyjne dofinansowanie projektu w EC Zawidawie przyczynić się do realizacji deklarowanej przez KOGENERACJĘ neutralności klimatycznej w 2050 r. – dodaje Andrzej Jedut.

Instalowane obecnie w elektrociepłowni dwa agregaty kogeneracyjne o łącznej mocy elektrycznej 2,0 MWe oraz nowo powstała instalacja solarna o powierzchni paneli 160 m2 i mocy cieplnej 101 kWt pozwolą na redukcję emisji CO2 o ponad 14 tys. ton rocznie, jak i na zmniejszenie zużycia energii pierwotnej o blisko 37 tys. GJ w ciągu roku.

To nie pierwsza umowa z NFOŚiGW dotycząca obszaru Zawidawia. W 2017 r. podpisano umowę o dofinansowanie realizacji projektu pn. „Budowa sieci ciepłowniczych od ul. Bierutowskiej w kierunku osiedla Zakrzów we Wrocławiu” w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014 – 2020.

Wcześniej udzielone zostało również wsparcie w wysokości ponad 30 mln zł dla inwestycji budowy Nowej Elektrociepłowni Czechnica. Dotacja w ramach Programu „Środowisko, Energia i Zmiany klimatu” współfinansowana była ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021, dla którego Operatorem Programu jest Ministerstwo Klimatu i Środowiska przy wsparciu NFOŚiGW. Pożyczka preferencyjna w kwocie do 300 mln zł pochodziła z programu priorytetowego Energia Plus. Uzupełnienie źródeł finansowania stanowi umowa z 2022 r. w kwocie 50 mln zł. w ramach programu priorytetowego „Współfinansowanie projektów realizowanych w ramach Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021”.

KONIEC SEZONU GRZEWCZEGO W KRAKOWIE

Ze względu na panujące warunki atmosferyczne oraz długoterminową prognozę pogody, Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Krakowie informuje, że z dniem 24 maja, kończy dostawę energii cieplnej na cele ogrzewania.

Przypomniało również, że ostateczna decyzja o zakończeniu dostawy ciepła należy do odbiorcy i jeżeli ten złoży odpowiedni wniosek, to MPEC może kontynuować dostawę ciepła na cele ogrzewania po 24 maja.

Ten sezon grzewczy rozpoczął się w Krakowie 20 września 2022. Poprzedni trwał od 20 września 2021 do 16 maja 2022 r.

Źródło: Kraków UM

MIJA 20 LAT OD URUCHOMIENIA BLOKU GAZOWO-PAROWEGO W RZESZOWSKIEJ ELEKTROCIEPŁOWNI PGE EC

Mija 20 lat od oddania do użytku bloku gazowo-parowego BGP – 100, który otworzył nowy etap działalności Elektrociepłowni PGE Energia Ciepła w Rzeszowie. Uruchomienie bloku umożliwiło wytwarzanie energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji i jednoczesną produkcję energii cieplnej i elektrycznej bezpiecznej dla środowiska.

– Przekazanie do eksploatacji bloku gazowo-parowego sprawiło, że w Rzeszowie eksploatowane jest wysokosprawne i ekologicznego źródła ciepła i energii elektrycznej, pracujące w skojarzeniu. Blok wyposażony jest w nowoczesne urządzenia spełniające surowe, krajowe oraz lokalne wymogi odnośnie jego wpływu na środowisko naturalne, a jego pracę cechuje także niski poziom hałasu. Ograniczenie technologii wytwarzania ciepła z użyciem węgla kamiennego, pozytywnie wpłynęło również na stan środowiska – powiedział Tadeusz Kępski, dyrektor PGE Energia Ciepła Oddział Elektrociepłownia w Rzeszowie.

Realizacja inwestycji rozpoczęła się w kwietniu 2001 r. przekazaniem wykonawcy terenu budowy. W grudniu 2002 r., w ramach prób ruchowych, została osiągnięta moc nominalna bloku 100 MWe, natomiast w maju 2003 r. został podpisany protokół przejęcia bloku gazowo-parowego BGP – 100 do eksploatacji. Generalnym realizatorem inwestycji było konsorcjum Lurgi Lentjes z siedzibą w Niemczech oraz Ansaldo Energia z siedzibą we Włoszech. W okresie przygotowania do realizacji inwestycji wykonano szereg analiz, w tym wielowariantową analizę techniczno-ekonomiczną, jak również zawarto długoterminowe umowy zapewaniające zbyt ciepła i energii elektrycznej oraz dostawy gazu ziemnego.

Dzięki wyborowi proekologicznej technologii wytwarzania energii elektrycznej i ciepła, wsparcia przy realizacji inwestycji podjęły się instytucje, dla których ochrona środowiska stanowi priorytet w działalności podstawowej. Dotacji finansowej udzieliły Fundacja Ekofundusz oraz Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie.

Osiągalna moc elektryczna bloku wynosi 101 MWe, natomiast cieplna 76,3 MWt. Blok zasilany jest gazem ziemnym systemowym i stanowi podstawowe źródłowy twórcze w PGE Energia Ciepła Oddział Elektrociepłownia w Rzeszowie. Eksploatacja bloku jako podstawowego źródła wytwórczego przyczynia się do znacznej poprawy warunków środowiskowych poprzez ograniczenie spalania węgla kamiennego w procesie wytwarzania ciepła, co wpływa na znaczne obniżenie emisji tlenków siarki, azotu oraz pyłów do atmosfery. Istotnym efektem ekologicznym, zastosowania jako paliwa gazu w bloku gazowo-parowym jest również ok. trzykrotne zmniejszenie ilości odpadów paleniskowych, w wyniku ograniczenia czasu pracy kotłów węglowych w wytwarzaniu ciepła, jak również znaczne zmniejszenie zużycia wody w procesach technologicznych.

Źródło: PGE EC

WE WRZEŚNI RUSZYŁ INNOWACYJNY PROJEKT DEKARBONIZACJI CIEPŁOWNI

We Wrześni, na terenie ciepłowni Veolii Zachód, powstanie zasilany paliwem biomasowym kocioł o mocy 7 MWt. W ramach modernizacji tamtejszego systemu ciepłowniczego w 2023 roku zostanie zbudowana także jednostka gazowo-olejowa o mocy 2,8 MWt.

Zmniejszenie zużycia węgla i redukcja emisji CO2, a w konsekwencji czystsze powietrze dla mieszkańców – to efekty projektu dekarbonizacji systemu ciepłowniczego we Wrześni w województwie wielkopolskim. Mieszkańcy odczują je już w 2024 roku. Po zakończeniu dwóch pierwszych etapów inwestycji blisko 60 proc. ciepła będzie produkowana w oparciu o odnawialne źródła energii oraz kotłownię gazowo-olejową. Instalacja ograniczy zużycie węgla o 5 700 ton rocznie oraz zredukuje emisję CO2 o 11 700 ton/rok.

Zainaugurowany 18 maja 2023 roku we Wrześni projekt Malachit obejmuje konwersję kotła węglowego na jednostkę opalaną biomasą. To element procesu, który będzie realizowany w wielu lokalizacjach, w których znajdują się ciepłownie Veolii.

We Wrześni, na terenie ciepłowni Veolii Zachód, powstanie zasilany paliwem biomasowym kocioł o mocy 7 MWt. W ramach modernizacji tamtejszego systemu ciepłowniczego w 2023 roku zostanie zbudowana także jednostka gazowo-olejowa o mocy 2,8 MWt.

Wymiana kotłów węglowych na opalane biomasą i gazem wpisuje się w strategię dekarbonizacji Grupy Veolia w Polsce zakładającą całkowite wyeliminowanie węgla do 2030 roku.

Od 2019 roku Veolia term realizuje wiele projektów obejmujących dekarbonizację należących do niej zakładów oraz inwestycje, których celem jest zmniejszenie emisji CO2 związanej z produkcją energii. Proces obejmuje sukcesywną wymianę kotłów węglowych, podstawowego dotychczas źródła energii. Spółki należące do grupy dywersyfikują miks paliwowy zwiększając udział gazu, biomasy i odnawialnych źródeł energii.

We Wrześni rozpoczynamy kolejną inwestycję, której celem jest dekarbonizacja lokalnego systemu ciepłowniczego. Konsekwentnie realizujemy naszą strategię odchodzenia od węgla. Zakłada ona pełną dekarbonizację do 2030 roku, a do 2050 roku osiągnięcie neutralności klimatycznej. Konsekwencją jej wdrożenia będą efektywne energetycznie i jednocześnie przyjazne środowisku instalacje ciepłownicze. Modernizacja kotła węglowego w jednostkę opalaną biomasą to jeden ze sposobów przyspieszenia tego procesu. Konwersja we Wrześni jest innowacyjnym projektem, który będziemy realizować również w innych naszych lokalizacjach  – mówi Magdalena Bezulska, prezes zarządu Veolii term.

Innowacyjny projekt dekarbonizacji źródła wytwarzania ciepła we Wrześni będzie obejmował kolejne etapy: pierwszy, którego zakończenie planowane jest na rok 2024, obejmuje konwersję kotła węglowego WR10 o mocy 10 MWt na kocioł biomasowy o mocy 7 MWt. Modernizacja przewiduje budowę magazynu z ruchomą podłogą, układu podawania biomasy, paleniska, instalacji odpylania spalin oraz systemu automatyki i sterowania, który zapewni pełną automatyzację prowadzenia jednostki oraz budowę kotłowni gazowo-olejowej o mocy 2,8 MWt. Drugi etap to budowa układu kogeneracyjnego o mocy 0,999 MWe i 1,1 MWt, który ma powstać w 2025 roku. W roku 2030 nastąpi całkowita dekarbonizacja systemu ciepłowniczego we Wrześni.

Kompleksowy projekt dekarbonizacyjny we Wrześni pozwoli nam stworzyć efektywną i czystą instalację. Już zakończenie pierwszych dwóch etapów pozwoli nam znacznie ograniczyć zużycie węgla na rzecz czystszego paliwa i odnawianych źródeł energii. Dzięki temu zredukujemy także emisję dwutlenku węgla o 11 700 ton rocznie, co da efekt podobny do posadzenia 531 tys. drzew. Istotny jest także aspekt stabilności i bezpieczeństwa energetycznego mieszkańców miasta, gdyż budowa kolejnych źródeł wielopaliwowych pozwala na dywersyfikację dostaw paliw i stopniowe uniezależnianie od zewnętrznych uwarunkowań biznesowych i geopolitycznych. W każdej z lokalizacji, gdzie prowadzimy projekty odejścia od węgla, współpracujemy z naszymi partnerami z samorządów, dzięki czemu możemy oferować rozwiązania, które w optymalny sposób odpowiadają na potrzeby mieszkańców – mówi prezes Wojciech Noga, zarządzający spółką Veolia Zachód z Grupy Veolia term.

Ostatni rok pokazał, że jedną z najważniejszych kwestii jest zapewnienie mieszkańcom bezpieczeństwa dostaw energii i ciepła, to bardzo ważne również dla samorządów. Niestabilna sytuacja geopolityczna i jej konsekwencje dla sektora energetyki powodują, że w kontekście odejścia od węgla priorytety miasta są zbieżne ze strategią Veolii. Równie istotne są kwestie środowiskowe, gdyż każdy z nas chce oddychać czystym powietrzem. Dlatego cieszę się, że rozpoczyna się projekt modernizacji ciepłowni we Wrześni, który przybliży nas do realizacji obu celów – mówi Tomasz Kałużny, burmistrz Wrześni.

Pilotażowy projekt konwersji kotłów węglowych na biomasę został wyróżniony przez Biuro Zakupów Grupy Veolia we Francji. Inwestycja we Wrześni zdobyła prestiżową nagrodę w kategorii projektów energetycznych realizowanych w ramach dekarbonizacji Grupy Veolia w Polsce.

Nasi koledzy z Francji docenili kompleksowość projektu modernizacyjnego, na który składa się budowa nowoczesnej instalacji oraz jej efekty środowiskowe w postaci oparcia o OZE, zmniejszenia zużycia węgla i ograniczenia emisji CO2, a także redukcji kosztów inwestycyjnych. Istotny jest również fakt, że wdrożenie całego projektu wiąże się z przeszkoleniem i nabyciem nowych kompetencji przez około 120 osób – mówi Magdalena Ruszniak, dyrektor ds. technicznych, członek zarządu Veolii term.

Grupa Veolia w Polsce zatrudnia 4 600 pracowników, których misją jest odnawianie zasobów świata. Prowadzi działalność w 123 miejscowościach, w 58 miastach zarządza sieciami ciepłowniczymi. Działa poprzez spółki operacyjne: Veolia Energia Polska (holding), Veolia Energia Warszawa, Veolia Energia Łódź, Veolia Energia Poznań, Veolia term, Veolia Energy Contracting Poland, Veolia Industry Polska, Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Tarnowskich Górach oraz ich spółki zależne.

Veolia term, poprzez swoje spółki zależne, jest obecna w 60 miastach w Polsce. Realizując założenia polityki zrównoważonego rozwoju Grupy Veolia w Polsce, tworzy i wdraża rozwiązania efektywne energetycznie i optymalne dla środowiska i społeczności lokalnych. Veolia term wchodzi w skład Grupy Veolia w Polsce od 2008 r.  Grupę Veolia term tworzy 6 spółek: Veolia Północ, Veolia Szczytno, Veolia Wschód, Veolia Południe, Veolia Zachód oraz Veolia term. Jest właścicielem 60 ciepłowni, 2 elektrociepłowni i 6 silników kogeneracyjnych. Dostarcza efektywne rozwiązania energetyczne dla budynków użyteczności publicznej, wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych, obiektów przemysłowych, biurowców, centrów handlowych oraz klientów indywidualnych.

Źródło: CIRE

PIERWSZA NA ŚWIECIE INSTALACJA PRODUKCJI WODORU W ELEKTROLIZERZE ZINTEGROWANYM Z ELEKTROCIEPŁOWNIĄ

W Elblągu działa pierwsza na świecie dwukierunkowa instalacja produkcji wodoru w oparciu o ogniwa stałotlenkowe, współpracująca z blokiem biomasowym BB20 elektrociepłowni. To efekt projektu, prowadzonego od trzech lat przez Centrum Badawczo-Rozwojowe im. Faradaya z Grupy Energa oraz Instytut Maszyn Przepływowych we współpracy z Instytutem Energetyki. Rozwiązanie oparte jest na polskich patentach, technologii i know-how.

W 2022 r. wodór stanowił mniej niż 2% zużycia energii w Europie i był wykorzystywany głównie do produkcji produktów chemicznych, takich jak tworzywa sztuczne i nawozy. 96% tego wodoru było produkowane przy użyciu gazu ziemnego, co powodowało znaczne ilości emisji CO2. Komisja Europejska zaproponowała, aby do 2030 roku produkować 10 mln ton wodoru odnawialnego. Będzie on używany m.in. do napędzania pojazdów, ogrzewania ale też produkcji paliw syntetycznych.

Osiągnięcie zerowych emisji netto do 2050 r. w celu ograniczenia wzrostu temperatury na świecie do 1,5°C nadal stanowi istotne wyzwanie dla globalnego sektora energetycznego. Według raportu rocznego Międzynarodowej Agencji Energii (IEA) do 2050 r. nastąpi przejście z paliw kopalnych na źródła odnawialne: przewiduje się, że prawie 90% produkcji energii elektrycznej będzie pochodzić ze źródeł odnawialnych. Zielony wodór będzie również odgrywał kluczową rolę w dekarbonizacji.

W odpowiedzi na te wyzwania już w 2018 roku Energa (obecnie w Grupie Orlen) podjęła działania zmierzające do wsparcia produkcji wodoru w oparciu o własne, lokalne rozwiązania. Do współpracy zaproszono wiodące instytuty badawcze i naukowców, którzy przedstawili propozycje rozwiązań. Wspólnie opracowany projekt pod nazwą rSOC jest współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, poprzez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach Programu Operacyjnego Innowacje i Rozwój.

– Uruchomienie dwukierunkowej instalacji produkcji wodoru w Elblągu to bardzo ważne osiągnięcie w ramach projektu, który prowadzimy od trzech lat wraz z wiodącymi instytutami badawczymi. Testy instalacji potwierdziły zakładane parametry pracy, co jest szczególnie istotne w kontekście zwiększającego się zapotrzebowania na zielony wodór w Polsce oraz przez Grupę Orlen. Wyniki projektu oraz pozyskany know-how będziemy dalej wykorzystywać w ramach obecnych i przyszłych projektów wodorowych realizowanych przez naszą Grupę. – mówi Maciej Wiatrak, prezes Zarządu Centrum Badawczo-Rozwojowego im. Faradaya.

Projekt Centrum Badawczo-Rozwojowego im. Faradaya oraz Instytutu Maszyn Przepływowych PAN, zrealizowany w oparciu o technologię Instytutu Energetyki i z udziałem jego ekspertów, został zlokalizowany w Elblągu na terenie elektrociepłowni należącej do spółki Energa Kogeneracja. Instalacja współpracuje z blokiem biomasowym BB20, produkując zielony wodór. Jej unikalną cechą jest to, że może ona również działać jako ogniwo paliwowe, przetwarzając wodór na prąd elektryczny. Dlaczego jest to takie istotne? Ponieważ rozwiązanie tego typu może być używane nie tylko do produkcji wodoru, który posłuży np. do napędu samochodów czy autobusów, ale także jako magazyn energii.

– Ważnym elementem projektu jest powiązanie opracowanego systemu z rzeczywistym blokiem energetycznym, przeprowadzone analizy i badania eksperymentalne dostarczają szerokiej wiedzy o pracy bloku w warunkach współpracy z instalacją generującą wodór. Zagadnienie współpracy bloków energetycznych z systemami generacji wodoru wykorzystującymi parę z upustów turbin bloków energetycznych będzie w niedalekiej przyszłości stanowić jedno z podstawowych zagadnień z jakim spotkają się jednostki wytwórcze krajowej energetyki zawodowej. Zastosowanie opracowanego w ramach projektu systemu prowadzi do optymalizacji pracy bloku parowego. – dodaje prof. IMP PAN Marcin Lackowski, dyrektor Instytutu Maszyn Przepływowych PAN.

– Instalacja jest małoskalową demonstracją przełomowego rozwiązania jakim są stałotlenkowe ogniwa elektrochemiczne, które mogą pracować naprzemiennie w trybie elektrolizera lub ogniwa paliwowego. Instalacja pilotażowa udowadnia, że aktywa wytwórcze konwencjonalnej energetyki mogą odegrać nową rolę, jako źródła pary i energii dla elektrolizerów. Możliwość replikacji tego rozwiązania jest bardzo szeroka i z powodzeniem może być wykorzystana w instalacjach wytwarzania wodoru oraz magazynowania energii dużej mocy. Jesteśmy dumni z tego, że pierwszy obiekt tego typu powstał w oparciu o technologię i projekt Instytutu Energetyki – dodaje prof. Jakub Kupecki, Dyrektor Instytutu Energetyki.

Chociaż instalacja w Elblągu jest nieduża, ponieważ jej moc wynosi 10 kW, to jej uruchomienie było ważnym kamieniem milowym dla rozwoju technologii wodorowych w kraju. Zapotrzebowanie na tego typu instalacje będzie w najbliższych latach gwałtownie rosnąć, a takie projekty jak RSOC są jedną z dróg dla rozwoju produkcji wodoru.

Rozwój infrastruktury związanej z wodorem jest jednym z priorytetowych obszarów rozwojowych Grupy ORLEN i jednocześnie ważnym elementem zaktualizowanej strategii ORLEN2030. Na rozwój produkcji wodoru w technologiach nisko i zero emisyjnych Grupa ORLEN planuje przeznaczyć niemal 7,5 mld zł. Do 2030 roku ORLEN chce udostępnić łącznie ponad 100 stacji tankowania wodoru dla transportu drogowego i kolejowego.

Bielsko-Biała, Gorzów Wielkopolski, Kraków, Piła i Warszawa to miasta, w których w połowie 2025 roku zostaną oddane do użytku kolejne, ogólnodostępne stacje tankowania wodoru. PKN ORLEN i Europejska Agencja Wykonawcza ds. Klimatu, Środowiska i Infrastruktury (CINEA) podpisały umowę dotyczącą bezzwrotnego dofinansowania budowy tych obiektów. Chodzi o ponad 60 mln zł przyznanych w ramach unijnego programu CEF Transport Alternative Fuels Infrastructure Facility.

PKN Orlen uruchomił pierwszy w Polsce program edukacyjny dotyczący wodoru, skierowany do studentów i absolwentów uczelni wyższych. Do udziału w Akademii Wodorowej zostało zaproszonych 30 uczestników, którzy będą zdobywać wiedzę i praktyczne umiejętności w dziedzinie produkcji wodoru i jego wykorzystania m.in. jako paliwa transportowego. Głównym celem Akademii jest szkolenie i rozwój kadr wyspecjalizowanych w technologiach wodorowych oraz ich praktycznym wykorzystaniu w biznesie.

Akademia Wodorowa to inicjatywa, która powstała w ramach Mazowieckiej Doliny Wodorowej – programu, który ma pomóc w realizacji projektów badawczo-rozwojowych dotyczących wodoru, kształcenie wyspecjalizowanych kadr i działań wspierających procesy regulacyjne. Organizatorem Akademii Wodorowej jest PKN Orlen, a partnerami są m.in. przedstawiciele przemysłu motoryzacyjnego, tacy jak Toyota, czy kolejowego – PESA Bydgoszcz oraz uczelnie wyższe: Politechnika Łódzka, Politechnika Warszawska, Politechnika Gdańska i Centrum Badawcze PAN – Konwersja Energii i Źródła Odnawialne.

Źródło: Energa

ENERGIA GEOTERMALNA – KOLEJNY CYKL DZIAŁAŃ SZKOLENIOWYCH W POLSCE

Szkolenia przeprowadzone przez Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (IGSMiE PAN) oraz Krajową Agencję Energii Islandii (NEA) składały się z wykładów zorganizowanych w Warszawie oraz wizyt technicznych w geotermalnych instalacjach w Mszczonowie i we Wręczy (woj. mazowieckie). Analogiczne działania miały miejsce w maju ubiegłego roku.

W konferencji szkoleniowej opartej ma ww. dwóch filarach organizacyjnych uczestniczyło ponad 80 osób – beneficjentów rządowych programów wsparcia geotermii, przedstawicieli przedsiębiorstw ciepłowniczych, samorządów różnych szczebli, firm i agencji energetycznych, służb geologicznych, uczelni wyższych i studentów kierunków związanych z OZE, firm konsultingowych i usługowych, sektora budownictwa mieszkaniowego, Ministerstwa Klimatu i Środowiska, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej  i oraz innych zainteresowanych.

Trzydniowe wydarzenie było elementem projektu dofinansowanego ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego w ramach Programu Środowisko, Energia i Zmiany Klimatu, który rozpoczął się w październiku 2020 r. a będzie kontynuowany do kwietnia 2024 r.

Program obejmował szerokie spektrum tematyczne związane z ciepłownictwem geotermalnym prezentowane przez wykładowców – specjalistów z NEA, IGSMiE PAN, a także przedstawicieli Ministerstwa Klimatu i Środowiska, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (operatorów Programu MF EOG Środowisko, Energia i Zmiany Klimatu) oraz zaproszonych ekspertów.

Podczas wizyt technicznych uczestnicy szkoleń mieli okazję zobaczyć ciepłownię geotermalną w Mszczonowie gdzie zwiedzali otwory: Mszczonów IG-1 – pracujący od ponad 20 lat oraz Mszczonów GT-1 – nowy otwór kompleksu ukończony na początku 2023 r., a także Centrum nurkowe Deepspot, które jest jednym z najgłębszych obiektów tego typu na świecie. Zapoznali się również z wybranymi instalacjami technologicznymi Suntago Park of Poland we Wręczy. Z uczestnikami szkolenia spotkał się burmistrz Mszczonowa, wiceburmistrz Sochaczewa, gdzie prowadzony jest projekt włączenia energii geotermalnej do sieci centralnego ogrzewania, oraz prezes Geotermii Mazowieckiej S.A.

O tym jak ważne jest Budowanie zdolności kluczowych zainteresowanych stron w dziedzinie energii geotermalnej świadczy fakt zaangażowania przedstawicieli rządu i wielu instytucji wspierających inwestycje i inicjatywy rozwoju geotermii w Polsce. Podczas szkolenia obecni byli: wiceprezes zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, przedstawiciele Głównego Geologa Kraju i kierownictwo kilku departamentów Ministerstwa Klimatu i Środowiska, a także wiceminister spraw zagranicznych. Gościem specjalnym był ambasador Islandii w Polsce, który wskazał m.in. na możliwości i oczekiwania, jakie Islandia (która jest jednym z Państw – Darczyńców MF EOG) oraz Polska wiążą z geotermią.

Polskie instalacje i zastosowane w nich rozwiązania spotkały się z zainteresowaniem i uznaniem specjalistów z Islandii, którzy zaprosili przedstawicieli z Polski na wizytę studyjną, która zaplanowana jest jesienią tego roku. Uczestnicy projektu EOG KeyGeothermal będą mieli możliwość zobaczenia  przykładów ciepłownictwa geotermalnego oraz innych wybranych zastosowań geotermii na Islandii, oraz aspektów związanych z rolą państwa, znaczeniem dla lokalnych społeczności, rozwoju gospodarczego, łagodzenia zmian klimatycznych.

Źródło: NFOŚiGW

WARSZTATY DLA WYKONAWCÓW

Zorganizowane już piąty raz, Warsztaty dla wykonawców, odbyły się 16 maja na Stadionie PGE Narodowym oraz równolegle w formule online. Wykonawcy i podwykonawcy, zainteresowani współpracą z PGE Energia Ciepła, poznali plany inwestycyjne i zakupowe oraz zasady prowadzenia postępowań przetargowych w spółce. W warsztatach wzięło udział ponad 400 osób.

Warsztaty dla wykonawców z PGE Energia Ciepła organizowane są corocznie od 2019 roku. Każda edycja cieszy się popularnością wśród przedstawicieli branży energetycznej i okołoenergetycznej, a z roku na rok zgłasza się coraz więcej firm z branży budowlanej oraz innych, zainteresowanych współpracą. Warsztaty to okazja do zapoznania się z planami inwestycyjnymi spółki, z prowadzonymi przetargami, a co najważniejsze zasadami i wewnętrznymi procedurami postępowań przetargowych Grupy PGE. 

– Dzięki organizowanym przez nas warsztatom budujemy wzajemne zaufanie z naszymi partnerami biznesowymi. Dzięki wymianie informacji oraz transparentnemu podejściu do wyboru wykonawców i późniejszej współpracy, budujemy konkurencyjność postępowań. Takie podejście skutkuje obopólnymi korzyściami. – mówi Maciej Jankiewicz, prezes zarządu PGE Energia Ciepła. – PGE Energia Ciepła realizuje obecnie 11 projektów inwestycyjnych o wartości ponad 5 mld zł, w 9 miastach Polski. Kolejnych 15 projektów jest w fazie projektowej. Są to kolejne miliardy złotych przeznaczane na rozwój i transformację ciepłownictwa w Polsce. Działając rzetelnie i według najwyższych standardów, w oparciu o wewnętrzne procedury Grupy PGE oraz zapisy Prawa o zamówieniach publicznych, wybieramy najlepszych wykonawców w planowanych przez nas projektach inwestycyjnych – podkreśla Maciej Jankiewicz.

Uczestnicy warsztatów mogli także zadać pytania ekspertom spółki z zakresu funkcjonowania systemu zakupowego Grupy PGE, zasad BHP i Compliance. Interesujące dla wielu słuchaczy okazały się informacje w temacie optymalizacji produkcji, inżynierii oraz projektów inwestycyjnych, a także prawnych aspektów realizacji umów. 

– To sukces, że Warsztaty dla wykonawców cieszą się tak dużym zainteresowaniem. Ambicją PGE Energia Ciepła jest rozwój nowoczesnego ciepłownictwa w Polsce. Zgodnie z przyjętym Planem Dekarbonizacji od 2030 roku 100% źródeł energii w PGE Energia Ciepła ma być nisko lub zeroemisyjnych. To dla naszej spółki ogromne wyzwanie. Dlatego komunikacja i zarządzanie relacjami z naszymi partnerami biznesowymi są kluczowe w procesach przetargowych – mówi Maciej Jankiewicz, prezes zarządu PGE Energia Ciepła.

Warsztaty dla wykonawców z PGE Energia Ciepła organizowane są od 2019 roku. Każda edycja cieszy się popularnością wśród przedstawicieli branży energetycznej i okołoenergetycznej, a z roku na rok zgłasza się coraz więcej firm z branży budowlanej. 

PGE Energia Ciepła rocznie prowadzi ok. 1500 postępowań przetargowych. W fazie realizacji są obecnie projekty inwestycyjne, związane z budową nowych kogeneracyjnych źródeł gazowych, m.in. w Bydgoszczy, Kielcach, Zgierzu i w Siechnicach. W fazie przygotowania do realizacji są kolejne projekty kogeneracyjne oraz ciepłownicze, wykorzystujące paliwa gazowe, m.in. w Gdyni, Gdańsku, Krakowie oraz Rzeszowie.