Home Archive by category Legislacja (Page 3)

Legislacja

STRATEGIA DLA CIEPŁOWNICTWA NABIERA KSZTAŁTÓW

765 0

Już w IV kw. br. rząd planuje przyjąć w formie uchwały strategię dla ciepłownictwa – wynika z wpisu do Wykazu prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów. Dzięki przyjęciu strategii ma dojść do zmian – przede wszystkim dominującego węgla na inne paliwa oraz do urealnienia taryf – czytamy na portalu energetyka24.com.

Zgodnie z wpisem, rozwiązania strategii zakładają transformację struktury paliw w kierunku OZE wspieranych gazem i redukcję zanieczyszczeń, przede wszystkim z indywidualnych palenisk opalanych niskiej jakości paliwami stałymi. Strategia ma też zakładać zmianę środowiska regulacyjnego ciepłownictwa systemowego, przede wszystkim poprzez urealnienie taryf.

Jak wskazuje się, kondycja finansowa ciepłownictwa, uzależniona od zatwierdzanych przez Prezesa URE stawek, w ciągu ostatnich lat pogarsza się. Konieczne jest dostosowanie taryf do realiów ciepłownictwa systemowego poprzez standaryzację i uproszczenie procedur, oraz zawarcie mechanizmów zachęcających do inwestowania.

Wprowadzony ma zatem zostać system gwarancji pochodzenia ciepła systemowego, wzorowany na systemie dla energii elektrycznej. Na szeroką skalę wykorzystywane ma być ciepło odpadowe oraz z odpadów komunalnych. Rozwój spalarni ma następować tam, gdzie to konieczne i uzasadnione lokalnymi zasobami.

Jak przypomina się we wpisie, zarówno w ciepłownictwie systemowym jak i niesystemowym najważniejszym paliwem jest obecnie węgiel kamienny, a w ciepłownictwie niesystemowym znaczny udział posada również drewno opałowe. Skutkiem jest wysoka emisyjność CO2 oraz przede wszystkim zanieczyszczeń powietrza w ciepłownictwie niesystemowym.

Dodatkowo dyrektywa OZE wprowadziła cel wzrostu udziału OZE w ciepłownictwie o 1,1 pkt. proc. rocznie w okresie 2021-2030, co w przypadku Polski oznacza osiągnięcie poziomu 28,4 proc. OZE w całym ciepłownictwie w 2030 roku. Tymczasem obecne tempo wzrostu, zwłaszcza w ciepłownictwie systemowym, jest niewystarczające do wypełnienia tego zobowiązania – udział OZE wyniósł w 2019 r. 9,5 proc.

Jak się zaznacza, barierą rozwoju ciepłownictwa systemowego jest uznanie danego systemu ciepłowniczego za „efektywny” według definicji z dyrektywy. System niespełniający tego warunku nie może uzyskać pomocy ze środków publicznych, chyba że w efekcie dokonanej inwestycji uzyska status efektywnego. Obecnie warunek efektywności spełnia ok. 10 proc. systemów ciepłowniczych. Dlatego konieczne jest wsparcie sektora i przeprowadzenie transformacji w kierunku gospodarki niskoemisyjnej i zrównoważonej – podkreśla się we wpisie.

Fot. MKiŚ

KONDYCJA FINANSOWA BRANŻY CIEPŁOWNICZEJ MA SIĘ POPRAWIĆ

696 0

MKiŚ skierowało do konsultacji projekt noweli rozporządzenia ws. szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło. Regulacje mają pomóc energetyce w akumulacji kapitału lub podniesieniu wiarygodności kredytowej, by sfinansować transformację energetyczną.

Jak podano w uzasadnieniu projektu rozporządzenia, ma ono celu szybkie ustabilizowanie sytuacji finansowej przedsiębiorstw sektora ciepłowniczego w obszarze wytwarzania i przesyłania oraz dystrybucji ciepła, poprzez zmianę odpowiednich regulacji.

„Proponowane zmiany dają możliwość uzyskania następujących pozytywnych efektów dla sektora ciepłownictwa, tj.: 1) poprawę płynności finansowej w sektorze; 2) uzyskanie przez przedsiębiorstwa sektora ciepłowniczego większej zdolności kredytowej, co umożliwi otrzymanie finansowania z banków oraz uzyskanie dotacji i możliwość uzyskania innych źródeł finansowania; 3) zbudowanie podstawy kapitałowej na transformację systemów ciepłowniczych w systemy efektywne energetyczne, dążąc do transformacji ciepłownictwa w kierunku źródeł nisko i zeroemisyjnych” – napisano.

Jak stwierdza się w Ocenie Skutków Regulacji, największe wyzwania stojące przed polskim ciepłownictwem to wzrastające koszty związane z polityką klimatyczną oraz zmniejszające się zapotrzebowanie na ciepło, wynikające z ocieplania klimatu, postępu technologicznego i rosnącej efektywności energetycznej.

Sytuacja finansowa ciepłownictwa systemowego systematycznie się pogarsza, w 2019 r. branża osiągnęła ujemną rentowność -2,92 proc. i płynność na bardzo niskim poziomie, poniżej wartości referencyjnych – wskazuje OSR.

Według uzasadnienia, nowe rozwiązania w rozporządzeniu ws. szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło mają poprawić kondycję finansową. Od niej bowiem zależy – jak się podkreśla – możliwość realizacji inwestycji wynikających z kolejnych wyzwań stawianych przed sektorem ciepłownictwa systemowego w regulacjach europejskich, jak również krajowych.

Szczegółowe propozycje w projekcie rozporządzenia przewidują m.in. zwiększenie możliwego wzrostu planowanych przychodów w taryfach uproszczonych dla ciepła wytworzonego w jednostkach kogeneracji o 1 punkt procentowy; zagwarantowanie minimalnego wzrostu planowanych przychodów w taryfach przedsiębiorstw zajmujących się przesyłem i dystrybucją ciepła. Zagwarantowany ma zostać minimalny wzrost planowanych uzasadnionych przychodów w taryfach przedsiębiorstw niestosujących uproszczonego sposobu kształtowania taryf dla ciepła.

W kalkulacjach zwrotu z kapitału zaangażowanego w działalność ciepłowniczą, będzie ona zwiększana o 1 pkt proc. za każdą redukcję emisji o 25 proc., która wynika z przeprowadzonych inwestycji w nowe lub zmodernizowane jednostki wytwórcze w źródłach ciepła, sieciach ciepłowniczych lub w infrastrukturę po stronie odbiorców końcowych.

Źródło: MKiŚ, CIRE
Fot. MKiŚ

MKIŚ PLANUJE ZMIANĘ ROZPORZĄDZENIA DOT. TARYF DLA CIEPŁA

864 0

W wykazie prac legislacyjnych znalazł się „Projekt rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło”.

Jak podaje resort klimatu przyczynami i potrzebami wprowadzenia rozwiązań są:

  1. „Wzrastające koszty związane polityką klimatyczną Polski (w tym poprawa jakości powietrza) i Unii Europejskiej, które wpływają zarówno na bieżącą działalność przedsiębiorstw ciepłowniczych, jak i na konieczność bardzo wysokich nakładów inwestycyjnych”.
  2. „Zmniejszające się zapotrzebowanie na ciepło, które wynika ze zjawiska ocieplania klimatu, postępu technologicznego (np. instalacje nowoczesnych systemów sterowania) i wymogami zwiększania efektywności energetycznej, w szczególności dotyczącymi termomodernizacji budynków”.
  3. „Konieczność redukcji poziomu emisji CO2 w związku z przewidywanym wzrostem ceny uprawnień do emisji CO2 (z obecnych ok. 40 euro do nawet ponad 70 euro za tonę w 2030 r.) i ograniczeniem przydziału bezpłatnych uprawnień”.
  4. „Zrealizowanie celów określonych w KPEiK oraz PEP 2040, w tym celu nakładanego przez Dyrektywę RED II. 5. Konieczność pozyskania dodatkowych środków na inwestycje związane z ograniczeniem emisji szkodliwych substancji oraz wzrostem efektywności energetycznej, konwersją lub modernizacją źródeł mającą na celu wzrost udziału wytwarzanego ciepła ze źródeł odnawialnych”.

W projekcie resort planuje zawrzeć:

  1. „Zwiększenie możliwości wzrostu planowanych przychodów w taryfach dla ciepła z kogeneracji o jeden punkt procentowy”.
  2. „Zagwarantowanie minimalnego wzrostu planowanego przychodu dla taryf kształtowanych na bazie kosztów – zarówno dla cen wytwarzanego ciepła z jak i stawek opłat za jego przesyłanie i dystrybucję”.
  3. „Dodatkowe premiowanie zwiększonym zwrotem z kapitału aktywów, które powstały w związku z budową źródeł ciepła stanowiących instalacje odnawialnego źródła energii”.
  4. „Uwarunkowanie wskazania realnej możliwości przeznaczenia środków wynikających ze zwiększonych planowanych przychodów zatwierdzonych przez Prezesa URE w taryfie dla ciepła, na inwestycje związane z modernizacją infrastruktury mającą na celu ochronę środowiska.
  5. „Umożliwienie zmiany taryfy po zmianie wskaźników dotyczących minimalnego wzrostu planowanych przychodów”.

Za opracowanie projektu odpowiedzialni będą Jacek Ozdoba – Sekretarz Stanu oraz Piotr Sprzączak – Dyrektor Departamentu Ciepłownictwa. Rozporządzenie ma zostać wydane we wrześniu br.

Fot. MKiŚ

OSTATNIA PROSTA FUNDUSZU MODERNIZACYJNEGO

808 0

Wdrożenie do prawa krajowego regulacji dotyczących tzw. Funduszu Modernizacyjnego to jedna z najważniejszych kwestii, które reguluje uchwalona 15 kwietnia 2021 r. przez Sejm RP ustawa o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw. Nowe przepisy stanowić będą jeden z elementów systemu finansowania transformacji klimatycznej w Polsce. 20 maja br. Sejm odrzucił zaproponowane przez Senat poprawki do ustawy kończąc tym samym etap prac parlamentarnych nad ustawą. Teraz ustawa zostanie przekazana do podpisu Prezydenta RP.

Zgodnie z ustawą utworzony zostanie Fundusz Modernizacyjny – nowy instrument, który wspierać będzie realizację celów polityki energetyczno-klimatycznej. Jego celem będzie wspieranie modernizacji systemu energetycznego oraz poprawa efektywności energetycznej krajów Unii Europejskiej, w których PKB per capita jest niższe niż 60% średniej dla całej UE (odnosząc do roku 2013). Fundusz, którego funkcjonowanie ma rozpocząć się od połowy 2021 roku, będzie bazował na środkach pochodzących ze sprzedaży przez Komisję Europejską uprawnień do emisji. Polska będzie jego największym beneficjentem – prognozowana (zależna od cen uprawnień do emisji) pula środków dla naszego kraju przewiduje najmniej 20 mld zł w okresie 2021-2030.

Jak podkreśla minister klimatu i środowiska Michał Kurtyka, wsparcie inwestycyjne spowoduje pobudzenie obszarów gospodarki zaangażowanych w transformację energetyczną, jednocześnie przyczyniając się do poprawy konkurencyjności polskich firm na arenie międzynarodowej.

„Dzięki realizacji inwestycji przy wsparciu Funduszu mamy szansę na przyspieszenie modernizacji sektora energetycznego. Dotyczy to m.in. ciepłownictwa, które wymaga znaczących nakładów finansowych. Realizacja tych inwestycji przyczyni się do osiągnięcia przez Polskę zobowiązań wynikających z polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej” – dodał minister.

Modernizacja polskiego sektora energetycznego, ograniczenie emisji gazów cieplarnianych oraz innych zanieczyszczeń powietrza, które przełożą się na stan zdrowia i lepszą jakość życia Polaków, to niektóre z korzyści z wdrożenia finansowania w ramach Funduszu Modernizacyjnego. Realizacja inwestycji przyczyni się również do osiągnięcia polskich zobowiązań wynikających z polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej.

Działanie Funduszu Modernizacyjnego

Zarządzanie Funduszem Modernizacyjnym ma być realizowane poprzez tzw. Krajowy system wdrażania Funduszu Modernizacyjnego. Na szczeblu krajowym za zarządzanie Funduszem Modernizacyjnym odpowiedzialny będzie Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW). Nadzór nad systemem będzie sprawował minister właściwy do spraw klimatu.

Dofinasowanie inwestycji ze środków Funduszu Modernizacyjnego będzie się odbywało w ramach programów priorytetowych. Na ich kształt będzie miała wpływ powołana Rada Konsultacyjna składająca się z przedstawicieli właściwych ministrów. Każdy program priorytetowy będzie zatwierdzany przez ministra właściwego do spraw klimatu, przed przekazaniem do Europejskiego Banku Inwestycyjnego lub komitetu inwestycyjnego, ustanowionego na mocy dyrektywy EU ETS.

Zgodnie z dyrektywą Fundusz Modernizacyjny będzie wspierał inwestycje przede wszystkim z zakresu: wytwarzania i użytkowania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych; ciepłownictwa; magazynowania energii i modernizacji sieci energetycznych, w tym rurociągów należących do systemów ciepłowniczych, sieci elektroenergetycznej; transformacji regionów uzależnionych od stałych paliw kopalnych, sprawiedliwych przemian tych regionów; efektywności energetycznej, w tym w sektorach transportu, budownictwa, rolnictwa i odpadów.

Poza ustanowieniem systemu zarządzania Funduszem Modernizacyjnym, w projekcie został zawarty szereg zmian związanych m.in. z: dostosowaniem przydziałów uprawnień do emisji dla podmiotów objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji EU ETS, oceną poziomów działalności instalacji czy funkcjonowaniem Krajowej bazy o emisjach gazów cieplarnianych oraz innych substancji.

Ustawa dopełnia pełnej transpozycji do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE w celu wzmocnienia efektywnych pod względem kosztów redukcji emisji oraz inwestycji niskoemisyjnych (…), która wyznacza ramy funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji EU ETS w latach 2021-2030.

Źródło: MKiŚ
Fot. MKiŚ

TRWAJĄ KONSULTACJE DŁUGOTERMINOWEJ STRATEGII RENOWACJI

769 0

Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii zaprasza jednostki samorządu terytorialnego, partnerów społecznych i gospodarczych, w tym organizacje przedsiębiorców i przedstawicieli branży budowlanej oraz innych zainteresowanych do udziału w konsultacjach publicznych projektu Długoterminowej Strategii Renowacji.

Renowacja (m.in. termomodernizacja) zasobów budowlanych jest jednym z największych wyzwań́ infrastrukturalnych Polski do 2050 r. Podobnie jak w przypadku sektorów budowlanych pozostałych państw członkowskich UE, polskie budynki w długim okresie powinny zostać zmodernizowane w sposób spójny z transformacją w kierunku gospodarki neutralnej klimatycznie. Jednocześnie krajowa polityka publiczna musi odpowiadać na pilną potrzebę wymiany najbardziej emisyjnych źródeł ciepła w celu poprawy jakości powietrza, zapewniając przy tym efektywność ekonomiczną renowacji oraz sprawiedliwe rozłożenie kosztów inwestycji w modernizację budynków. Transformacja do efektywnie energetycznego i niskoemisyjnego sektora budowlanego przyczyni się do osiągnięcia celów unijnych w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych (GHG), dekarbonizacji i wzrostu wykorzystania energii z odnawialnych źródeł.

Strategia przedstawia kompleksową diagnozę wyzwania, jakim jest poprawa efektywności energetycznej sektora budowlanego, oraz prezentuje ścieżkę osiągnięcia wielkoskalowej i głębokiej renowacji zasobów budowlanych w Polsce w podziale na lata 2030, 2040 i 2050. W dokumencie zawarte są rekomendacje dotyczące dalszego kształtowania polityki publicznej w obszarze wsparcia renowacji budynków, a także trzy scenariusze (w tym scenariusz rekomendowany) termomodernizacji zasobów budowlanych do 2050 r.

Na potrzeby określenia rekomendowanego scenariusza renowacji zasobów budowlanych do 2050 r. w Strategii przeanalizowano trzy ścieżki inwestycji w termomodernizację budynków w Polsce. Po uwzględnieniu ograniczeń zarówno po stronie podażowej, jak i popytowej, jako rekomendowaną wskazano ścieżkę łączącą szybki wzrost skali płytkiej termomodernizacji ze stopniowym upowszechnianiem głębokiej termomodernizacji w perspektywie do 2030 r. Pozwoli to na wsparcie masowej wymiany źródeł ogrzewania służącej poprawie jakości powietrza w najbliższych latach, jednocześnie tworząc podstawy do osiągnięcia powszechnej głębokiej termomodernizacji budynków spójnej z transformacją w kierunku gospodarki neutralnej klimatycznie w kolejnych dekadach (w tym poprzez termomodernizację etapową).

Według scenariusza rekomendowanego do 2050 roku, 66% budynków zostanie doprowadzonych do standardu pasywnego, a 21% do standardu energooszczędnego. Pozostałe 13% budynków, których z przyczyn technicznych lub ekonomicznych nie da się tak głęboko zmodernizować, trafią do przedziału efektywności 90-150 kWh/( m2•rok). W scenariuszu średnie tempo renowacji wynosi około 4%, przy czym tempo głębokiej termomodernizacji do najwyższego standardu nie przekracza istotnie 3%, a ten poziom jest osiągany dopiero po roku 2035, co zapewnia wystarczający czas do zbudowania odpowiednich kompetencji i potencjału wśród dostawców niezbędnych rozwiązań technologicznych.

Rekomendacje w zakresie polityki publicznej dotyczą m.in.:

  • stopniowego wprowadzania zmiany w obszarze wykorzystywanych nośników energii (węgla i gazu) w latach 2030, 2040 i 2050,
  • zmian w kluczowych publicznych programach wsparcia renowacji budynków tj. ulga termomodernizacyjna, Rządowy Program „Czyste Powietrze”, Program „STOP SMOG”, Fundusz Termomodernizacji i Remontów, Fundusze Europejskie (w tym Pakiet Odbudowy),
  • kontynuowania wsparcia modernizacji budynków publicznych,
  • kontynuowania wsparcia modernizacji budynków jednorodzinnych oraz mieszkalnych wielorodzinnych,
  • uwzględnienia powiązania systemu wsparcia renowacji budynków z krajowym systemem ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami poprzez współpracę między administracją rządową na poziomie centralnym, regionalnym, jednostkami samorządu terytorialnego, a także podmiotami prywatnymi,
  • tworzenia sektorowych i kompleksowych programów wsparcia, opierających się na jednolitych założeniach i wymaganiach, dzięki czemu różne narzędzia będą się uzupełniać,
  • uwzględnienia możliwości wsparcia działań towarzyszących renowacji zasobów budowlanych m.in. związanych z podniesieniem walorów otoczenia (np. realizacji lokalnych planów rewitalizacji), dostosowaniem do potrzeb osób niepełnosprawnych czy rozwojem elektromobilności (instalacja obiektów stacji ładowania pojazdów elektrycznych),
  • wprowadzenia przejrzystego systemu klas energetycznych.

Ministerstwo na uwagi czeka do dnia 26 lutego 2021 r.

Źródło: MK
Fot. Pixabay

OD I KWARTAŁU TEGO ROKU MA POWSTAWAĆ “MAPA” EMISYJNOŚCI BUDYNKÓW

756 0

P. o. Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego Dorota Cabańska poinformowała, że właściciele domów od I kwartału 2021 roku będą musieli zgłaszać, czym je ogrzewają.

CEEB ma stać się narzędziem informatycznym dla samorządów, służącym do identyfikowania źródeł emisji w sektorze komunalno-bytowym oraz bazą danych nt. stanu energetycznego budynków, formach dotacji przyznanej na termomodernizację lub wymianę kotłów w budynkach.

Jako pierwszy element, który ma zacząć funkcjonować, p.o. prezesa Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, wskazała deklaracje o źródłach spalania:

„To będzie pierwsza funkcjonalność, jaką w CEEB chcemy uruchomić. Prowadzimy obecnie postępowanie przetargowe w tej sprawie i jeżeli nie będzie opóźnień, to właśnie w pierwszym kwartale 2021 roku zaczniemy budować oprogramowanie umożliwiające zbieranie tych danych od właścicieli i zarządców nieruchomości. Dane, jakie będziemy zbierać, będą ograniczone do minimum, tak aby oświadczenie było możliwie proste”.

Plan zakłada, że w 2021 r. ma zostać opublikowany komunikat ministra właściwego ds. budownictwa, który ma zainicjować uruchomienie deklaracji. Następnie po trzech miesiącach (tyle wymaga ustawa) do CEEB trafią pierwsze dane. Właśnie od tego momentu właściciele będą mieli rok na przesłanie elektronicznego formularza z informacją, czym ogrzewany jest dom. Jeśli budynek zaś ma zostać dopiero oddany, taka informacja będzie musiała zostać przesłana maksymalnie na dwa tygodnie od jego uruchomienia.

Projekt został wsparty sumą ok. 30 mln zł z funduszy Unii Europejskiej.

Źródło: CIRE
Fot. Pixabay

HARMONOGRAM PRZYDZIAŁU BEZPŁATNYCH UPRAWNIEŃ DO EMISJI W 2021 R.

1518 0

W związku z zapytaniami zainteresowanych stron na temat harmonogramu dystrybucji bezpłatnych uprawnień w 2021 r. Komisja przedstawiła przewidywany harmonogram oraz wyjaśnienia dot. całego procesu.

Wdrożenie etapu IV systemu handlu uprawnieniami do emisji oraz dystrybucja bezpłatnych uprawnień do emisji wiąże się z przyjęciem szeregu aktów wykonawczych i delegowanych.

Wszystkie państwa członkowskie przedstawiły do dnia 30 września 2019 r. dane niezbędne do obliczenia poziomu uprawnień, które mają zostać przyznane każdej instalacji, oraz do aktualizacji wartości wskaźników emisyjności, które mają być stosowane w latach 2021-2025. Dotyczy to danych przekazanych przez 11 000 instalacji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, co stanowi około 7 mln danych. Komisja finalizuje prace nad dokładnością tych danych w ścisłym kontakcie z państwami członkowskimi.

Decyzja Komisji w sprawie krajowych środków wykonawczych przedłożonych przez państwa członkowskie może zostać przyjęta dopiero po zakończeniu tego procesu do końca 2020 r.

Komisja zaktualizuje również wartości referencyjne, które mają być stosowane do obliczania bezpłatnych przydziałów uprawnień w latach 2021-2025. Oczekuje się, że niniejsze rozporządzenie zostanie przyjęte w lutym 2021 r.

Po przyjęciu w/w rozporządzenia państwa członkowskie prześlą Komisji dane dotyczące wstępnego przydziału uprawnień do emisji dla każdej instalacji. Komisja oceni następnie, czy w okresie rozdziału uprawnień w latach 2021-2025 należy zastosować współczynnik korekcji międzysektorowej (CSCF), i na podstawie tej oceny przyjmie decyzję Komisji w sprawie wartości CSCF. Po przyjęciu decyzji w sprawie CSCF, Państwa Członkowskie przedłożą Komisji ostateczne roczne kwoty bezpłatnych uprawnień, które mają zostać przyznane każdej instalacji.

Komisja spodziewa się przyjąć decyzję w sprawie krajowych tabel rozdziału uprawnień ustanawiającą przydziały, które mają zostać przekazane każdej instalacji w drugim kwartale 2021 r. Rozdzielenie bezpłatnych przydziałów w 2021 r. nastąpi po przyjęciu tej decyzji.

Należy zauważyć, że bezpłatne przydziały na 2021 r. są potrzebne jedynie na kwiecień 2022 r., zgodnie z art. 12 dyrektywy w sprawie ETS, oraz że uprawnienia wydane w odniesieniu do 2021 r. nie mogą zostać wykorzystane w celu spełnienia obowiązku umorzenia wynikającego z emisji w 2020 r., ponieważ w styczniu 2021 r. rozpoczyna się nowy etap systemu handlu uprawnieniami do emisji.

Źródło: KE
Fot. Pixabay

PRZEGLĄD DYREKTYW UE W SPRAWIE EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ I ENERGII ODNAWIALNEJ

1122 0

Dnia 17 listopada KE uruchomiła publiczne konsultacje w sprawie przeglądu dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii i dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej. Celem tych dwunastotygodniowych konsultacji jest uzyskanie szerokiego wachlarza opinii na temat tego, w jakim zakresie i w jaki sposób te dwie dyrektywy powinny zostać zmienione. Przyczyni się to do przygotowania wniosków Komisji w przyszłym roku.

We wrześniu Komisja przedstawiła plan dotyczący celu w zakresie klimatu na rok 2030, który ma na celu zwiększenie unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. z 40% do co najmniej 55%. Planowi temu towarzyszyła kompleksowa ocena wpływu, która wskazuje, że odnawialne źródła energii i efektywność energetyczna będą miały kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tego zwiększonego celu. W ocenie szacuje się, że udział energii ze źródeł odnawialnych w 2030 r. powinien wynieść od 38 % do 40 %; oraz że konieczny wzrost efektywności energetycznej wynosi 36 %-39 % w przypadku końcowego zużycia energii i 39-41 % w przypadku zużycia energii pierwotnej.

Oprócz tego potencjalnego wzrostu ambicji, obie dyrektywy będą musiały zostać zaktualizowane w celu uwzględnienia szeregu innych inicjatyw europejskich w zakresie zielonego handlu, które zostały przedstawione przez Komisję.

Uwzględnione zostaną również inne inicjatywy UE w innych obszarach polityki, takie jak plan naprawy gospodarczej dla Europy, strategia UE na rzecz różnorodności biologicznej na 2030 r. oraz ogólny plan działania na rzecz gospodarki.

Składająca się z serii prawie 60 pytań, każda konsultacja potrwa do 9 lutego – standardowego okresu 12 tygodni. Większość pytań ma formę odpowiedzi z zaznaczonym polem wyboru [zdecydowanie zgadzam się / zgadzam się / nie zgadzam się / zdecydowanie nie zgadzam się] z opcją dodatkowych uwag. Początkowo konsultacje są publikowane tylko w języku angielskim, a tłumaczenia na wszystkie języki UE będą dostępne od połowy grudnia.

Komisja ma nadzieję, że konsultacje będą skierowane do jak najszerszego grona odbiorców – od organów publicznych, przedsiębiorstw, w tym małych i średnich przedsiębiorstw, stowarzyszeń branżowych, organizacji konsumenckich, stowarzyszeń pracowniczych, organizacji pozarządowych, organizacji zajmujących się ochroną środowiska, firm konsultingowych, środowisk akademickich, ośrodków analitycznych, innych zainteresowanych stron i obywateli.

Dzisiejsza inauguracja jest kontynuacją czterech konsultacji, które zostały otwarte w dniu 13 listopada w sprawie przyszłych zmian w innych przepisach UE mających na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w UE. Obejmują one dyrektywę w sprawie unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji, rozporządzenie w sprawie wspólnych starań o ograniczenie emisji, rozporządzenie w sprawie użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa oraz rozporządzenie w sprawie norm emisji CO2 dla samochodów osobowych i dostawczych (pojazdów lekkich).

Źródło: KE
Fot. Pixabay

150 MLN EURO NA RUMUŃSKI PROGRAM WSPARCIA INWESTYCJI W LOKALNE SYSTEMY CIEPŁOWNICZE

813 0

Komisja Europejska zatwierdziła, zgodnie z przepisami UE dotyczącymi pomocy państwa, rumuński program wsparcia budowy i/lub modernizacji systemów ciepłowniczych, opartych wyłącznie na odnawialnych źródłach energii w Rumunii.

Wiceprzewodnicząca wykonawcza Margrethe Vestager, odpowiedzialna za politykę konkurencji, powiedziała: “Ten rumuński program o wartości 150 mln euro będzie wspierał inwestycje mające na celu wsparcie budowy lub modernizacji systemów ciepłowniczych. Będzie on sprzyjał przechodzeniu z produkcji energii z paliw kopalnych na wytwarzanie ciepła w oparciu o zasoby odnawialne, zgodnie z celami Zielonego Ładu. Działanie to stało się możliwe również dzięki planowi inwestycyjnemu European Green Deal. W celu uwolnienia potencjału ciepłownictwa komunalnego w zakresie przyczyniania się do przejścia na gospodarkę neutralną dla klimatu, plan dał państwom członkowskim większą elastyczność w przyznawaniu wsparcia dla wytwarzania energii cieplnej za pomocą sieci ciepłowniczych, zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa”.

Rumunia powiadomiła Komisję o swoich planach udzielenia wsparcia publicznego w wysokości do 750 mln RON (około 150 mln EUR) na budowę lub modernizację szeregu instalacji do wytwarzania energii cieplnej za pomocą sieci ciepłowniczych i sieci dystrybucyjnych (w przypadku tych ostatnich maksymalnie do 20 % całkowitej inwestycji). Planowane wsparcie miałoby formę dotacji bezpośrednich finansowanych z funduszy strukturalnych UE zarządzanych przez Rumunię.

Istniejące systemy ciepłownicze wytwarzają ciepło głównie z kotłów gazowych lub węglowych. Środek ma na celu wsparcie inwestycji w instalacje wytwarzające energię cieplną w ciepłownictwie komunalnym do łącznej mocy 60 MW ekwiwalentu ciepła, umożliwiając przejście z produkcji energii z paliw kopalnych (węgiel, gaz ziemny) na produkcję ciepła wyłącznie z odnawialnych źródeł energii (takich jak biogaz, biomasa i produkcja ciepła geotermalnego).

Oczekuje się, że doprowadzi to do ogólnego zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych nawet o 48 tys. ton metrycznych CO2, jak również innych substancji zanieczyszczających w czasie obowiązywania programu (tj. do 2023 r.). Wykorzystanie biogazu i biomasy w ramach systemu byłoby zgodne z wymogami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju zawartymi w II dyrektywie w sprawie odnawialnych źródeł energii oraz w dyrektywie ramowej w sprawie odpadów.

Zasady UE dotyczące pomocy państwa pozwalają państwom członkowskim na wspieranie instalacji wytwarzających energię cieplną i sieci dystrybucyjnych, z zastrzeżeniem pewnych warunków określonych w wytycznych Komisji z 2014 r. w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i energię. W wytycznych przewidziano w szczególności, że projekty muszą spełniać kryteria “efektywnego ogrzewania komunalnego” określone w dyrektywie w sprawie efektywności energetycznej (EED), aby mogły zostać uznane za zgodne z unijnymi zasadami pomocy państwa.

W tym względzie Komisja stwierdziła, że program wspiera inwestycje w sieci ciepłownicze, które są już efektywne energetycznie, zgodnie z dyrektywą w sprawie efektywności energetycznej, lub które stałyby się takie dzięki wspieranym inwestycjom.

Ponadto, w celu uwolnienia potencjału ciepłownictwa komunalnego w zakresie przyczyniania się do przejścia na gospodarkę neutralną dla klimatu, przedstawiony przez Komisję w styczniu 2020 r. plan inwestycyjny “Europejski Zielony Ład” – zwany również planem inwestycyjnym na rzecz zrównoważonej Europy – umożliwia państwom członkowskim wykorzystanie dodatkowej elastyczności w odniesieniu do maksymalnej kwoty wsparcia, które może zostać przyznane na produkcję energii cieplnej za pomocą sieci ciepłowniczych.

Rumunia zdecydowała się skorzystać z tej elastyczności wprowadzonej w planie inwestycyjnym “Europejski Zielony Ład” w celu zaprojektowania wsparcia dla inwestycji budowlanych i modernizacyjnych w zakresie wytwarzania energii cieplnej za pomocą sieci ciepłowniczych.

Również w oparciu o te elementy Komisja stwierdziła, że program jest konieczny, ponieważ wspierane projekty nie zostałyby zrealizowane bez wsparcia publicznego i byłyby proporcjonalne, ponieważ projekty te zapewnią rozsądną stopę zwrotu.

W związku z tym Komisja stwierdziła, że środek jest zgodny z kluczowymi celami strategicznymi UE, w szczególności z poprawą efektywności energetycznej poprzez systemy ciepłownictwa komunalnego oparte na odnawialnych źródłach energii, bez nadmiernego zakłócania konkurencji, zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa.

Nieopatrzona klauzulą poufności wersja decyzji zostanie udostępniona pod numerem sprawy SA.55433 w rejestrze pomocy państwa na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji, po wyjaśnieniu wszelkich kwestii dotyczących poufności. Wykaz nowych decyzji dotyczących pomocy państwa opublikowanych w Internecie i w Dzienniku Urzędowym zamieszczany jest w cotygodniowym biuletynie internetowym dotyczącym pomocy państwa (State Aid Weekly e-News).

Źródło: europa.ec
Fot. Pixabay

PAD PODPISAŁ NOWELIZACJĘ USTAWY O WSPIERANIU TERMOMODERNIZACJI I REMONTÓW

733 0

Rozwiązania zawarte w ustawie o zmianie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz niektórych innych ustaw umożliwią resortowi klimatu i środowiska podjęcie realnych działań w celu eliminacji zjawiska tzw. niskiej emisji pochodzącej z sektora komunalno-bytowego. Zgodnie z exposé Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego z 2017 r., jest to jedno z największych wyzwań polskiego rządu.

Obok uruchomionej 21 października br. drugiej części finansowego programu „Czyste Powietrze” 2.0, umożliwiającej uzyskanie podwyższonego poziomu dofinansowania dla osób o najniższych dochodach, ustawa ta otwiera możliwość włączenia sektora bankowego do Programu oraz utworzenie Ekologicznego Funduszu Poręczeń i Gwarancji. Dzięki rządowemu systemowi poręczeń i gwarancji, beneficjenci posiadający obniżoną zdolność kredytową będą mieli możliwość uzyskania preferencyjnego kredytu na realizację przedsięwzięć w zakresie wymiany starych źródeł spalania paliw oraz termomodernizacji budynków. Dotacja z programu “Czyste Powietrze” uzupełniona pożyczką bankową pozwoli na pełne finansowanie realizowanych przedsięwzięć. To kolejny etap rozwoju Programu i otworzenia go na szerszą grupę odbiorców.

Ustawa wprowadza też usprawnienia w zakresie programu “Stop Smog”. Jest to funkcjonujący od lutego 2019 r. instrument na rzecz termomodernizacji oraz wymiany nieekologicznych źródeł ciepła, dedykowany dla mieszkańców gmin najuboższych energetycznie. Program ten będzie nadal rozwiany przez Ministra Klimatu i Środowiska i Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Ponadto ustawa zakłada utworzenie Centralnej Ewidencji Emisyjności Budynków, która będzie stanowiła bazę danych o emisyjności budynków i tym samym narzędzie do inwentaryzacji źródeł spalania wymagających wymiany.

Ustawa wchodzi w życie po 30 dniach od jej opublikowania.

Źródło: MK
Fot. MK