Home Archive by category Bruksela (Page 7)

Bruksela

GEOTERMIA W UE MOŻE WZROSNĄĆ 8-KROTNIE

1140 0

Geotermia jest coraz bardziej konkurencyjna cenowo w stosunku do energii wiatrowej i słonecznej i może współpracować z nimi w celu stworzenia niezawodnych dostaw energii odnawialnej, jak twierdzi Francesco La Camera, który uważa, że moc geotermalna w UE wzrośnie do połowy stulecia nawet ośmiokrotnie.

Wywiad z Francesco La Camera, który jest dyrektorem generalnym w International Renewable Energy (IRENA) z siedzibą w Abu Zabi.

Niektóre przedsiębiorstwa energetyczne twierdzą, że nowe techniki głębokich odwiertów pozwalają obecnie na wykorzystanie energii geotermalnej na 70% terytorium świata. Czy jest to zgodne z Państwa prognozami?

Nie mogę potwierdzić 70%, 75% ani 65%. Mogę tylko powiedzieć, że energia geotermalna nie jest ograniczona do konkretnego miejsca i można ją znaleźć w różnych warunkach geologicznych i geograficznych na całym świecie.

Z naszej oceny wynika, że energia geotermalna może być wykorzystywana do różnych zastosowań w różnych częściach świata, z korzyścią dla lokalnej ludności. Mamy wiele obszarów wulkanicznych, na przykład Islandię, ale także Stany Zjednoczone, Indonezję, Afrykę Wschodnią i wiele innych, gdzie geotermia jest już eksploatowana.

Pojawiają się też inne technologie, tworzące sztuczne zbiorniki geotermalne. Przemysł geotermalny pracuje nad udoskonaleniem systemów geotermalnych, na przykład we Francji i Korei Południowej. Mogłoby to zwiększyć światową zdolność do tworzenia sztucznych zbiorników geotermalnych, które mogłyby rozszerzyć wykorzystanie geotermii.

W ostatnim czasie obserwujemy również rosnące zainteresowanie wykorzystaniem zasobów geotermalnych do ogrzewania i chłodzenia. Wykorzystanie łatwo dostępnych zasobów geotermalnych znajdujących się w płytkim gruncie, na głębokości poniżej 400 metrów, z pewnością zwiększy wykorzystanie zasobów geotermalnych do ogrzewania i chłodzenia prawie wszędzie.

Jakie są Pańskie prognozy dotyczące zakładów geotermalnych, szczególnie w Europie, i jak bardzo mogą się one zwiększyć?

Naszą prognozę przedstawiliśmy w Global Renewables Outlook, gdzie oceniliśmy potencjał i rozwój w zakresie produkcji energii elektrycznej i elektrycznej.

Nasza prognoza pokazuje, że w Europie potencjał energii geotermalnej może wzrosnąć ośmiokrotnie do połowy stulecia. To samo dotyczy reszty świata, gdzie do 2050 r. możemy zaobserwować 12-krotny wzrost energii geotermalnej w porównaniu z dzisiejszą mocą.

Jaki jest obecnie potencjał redukcji kosztów na skalę przemysłową na świecie?

Najważniejszym czynnikiem jest konkurencyjność kosztowa geotermii. I jest ona coraz bardziej konkurencyjna.

Idąc dalej, należy wprowadzić dodatkowe zachęty. Zwłaszcza, że geotermia, głównie w fazie poszukiwań, jest bardzo kosztowna. Aby geotermia stała się bardziej atrakcyjna, decydenci polityczni muszą wziąć pod uwagę całe ryzyko i koszty pierwszej fazy.

Geotermia może być również ważna w kontekście holistycznego systemu energetycznego, ponieważ może dostarczyć podstawowej mocy obciążenia, która może zrównoważyć zmienną energię odnawialną, jak słońce i wiatr. Geotermia może być jednym ze sposobów na zwiększenie elastyczności systemu energetycznego.

Nadal należy promować wykorzystanie energii geotermalnej w sektorze rolno-spożywczym oraz w ciepłownictwie i chłodnictwie. Narzędzia ograniczające ryzyko, dostarczone przez międzynarodową instytucję finansową, mogą pomóc na przykład w opracowaniu przez Bank Światowy programów ograniczania ryzyka związanego z zasobami geotermalnymi.

Czy uważają Państwo, że koszty instalacji geotermalnych mogą się obniżyć w nadchodzących latach w miarę udostępniania coraz większej ilości technologii?

Geotermia nie konkuruje z innymi źródłami odnawialnymi, takimi jak słońce i wiatr, lecz je uzupełnia. Jako źródło konkurencyjne pod względem kosztów, geotermia może uzupełniać inne źródła odnawialne, zapewniając niezbędną równowagę i stopień stabilności sieci energetycznych.

Uważamy również, że geotermia jest ważna w całym sektorze energetycznym, dla budynków, miast i rolnictwa. Energia geotermalna może zmniejszyć zanieczyszczenie, zmniejszyć ilość odpadów i promować bezpieczeństwo żywnościowe. Równie ważne są właściwe ramy polityczne wspierające rozwój geotermalny, aby uczynić nasz system czystszym i bardziej odpornym.

Wiatr i słońce są aktywnie wspierane w ramach unijnej dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii. Jak geotermia może rzeczywiście wejść na rynek UE, jeśli nie ma podobnego wsparcia?

W rzeczywistości nie ma problemu z konkurencyjnością. Geotermia jest absolutnie porównywalna z każdym innym możliwym sposobem produkcji energii.

Główny problem, który widzę, jest związany z fazą poszukiwań, gdzie koszty i ryzyko mogą być zbyt wysokie. Nieodpowiednie finansowanie na początku jest jedną z barier, które musimy pokonać, jeśli mamy dalej rozwijać działalność geotermalną.

W związku z tym uważam, że za możliwe wytyczne można uznać programy ograniczania ryzyka geotermicznego na przykład we Francji, Niemczech, Islandii, Holandii, Danii czy Szwajcarii.

W Europie, jakie dotacje są potrzebne i jak geotermia może je przyciągnąć, aby zwiększyć swoją obecność na rynku?

Mówimy o obniżeniu kosztów w fazie początkowej i obniżeniu ryzyka inwestycji. Nie mówimy o dopłatach do produkowanych kilowatów.

Nasze dane wskazują, że w ciągu najbliższych kilku lat średnie koszty globalne mogą spaść do nieco ponad pięciu centów za kilowatogodzinę.

Tak więc ogólna geotermia jest coraz bardziej konkurencyjna kosztowo. Aby to osiągnąć, musimy zmniejszyć ryzyko i koszty oraz promować inwestycje na wczesnych etapach rozwoju geotermii. Czyniąc to, rząd może odegrać pewną rolę we wspieraniu rozwoju geotermii na całym świecie.

Przechodząc do środowiskowej strony geotermii. Jest to odnawialne źródło energii, ale istnieją obawy związane ze śladem węglowym, który powstaje w wyniku stosowania oleju napędowego. Jak można zmniejszyć ten ślad węglowy?

Chociaż IRENA nie zajmowała się tą dziedziną, z istniejących badań dowiadujemy się, że geotermia jest odnawialnym źródłem energii o stosunkowo niskim śladzie węglowym związanym z jej rozwojem i eksploatacją.

Ponadto w Islandii opracowuje się innowacyjne technologie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, na przykład w celu zapewnienia zerowej emisji z elektrowni geotermalnych.

Co z kwestiami związanymi z zanieczyszczeniem wody?

Naturalnie operatorzy projektów muszą zarządzać elektrownią. Recyrkulacja i recykling wody podczas wiercenia może zminimalizować jej zużycie i zapobiec zanieczyszczeniu.

Widziałem to podczas wizyty w zakładzie na Islandii. Operator był w stanie produkować energię geotermalną bez żadnych istotnych konsekwencji dla środowiska.

Badania Komisji Europejskiej i innych podmiotów sugerują również, że technologie elektrowni binarnych mogą nawet zapewnić zerową emisję, jeśli płyny są w 100% ponownie wtłaczane do ziemi.

Patrząc na przyszłość geotermii, czy widzisz przyszłe zapotrzebowanie głównie na dostarczanie ciepła do miast, czy też na energię elektryczną jako obciążenie podstawowe?

Widzimy rosnące zapotrzebowanie w przyszłości. Obecnie energia geotermalna nie stanowi dużej części mocy zainstalowanej, jest to mniej niż 1% globalnego koszyka energetycznego.

Jest jednak miejsce na rozwój geotermii i może ona stanowić atrakcyjny sposób zapewnienia równowagi i elastyczności systemu energetycznego, w którym wykorzystywane są zmienne źródła odnawialne.

Głównym wyzwaniem, przed którym stoimy, jest dekarbonizacja sektora energetycznego. Dotyczy to zarówno budynków, jak i miast. Energia geotermalna stanowi przekonujące rozwiązanie w zakresie ogrzewania i chłodzenia, a jest wiele miast, które to robią, na przykład w Chinach i Europie Wschodniej.

Tak więc z punktu widzenia energii i mocy, geotermia będzie odgrywać znaczącą rolę w przyszłości.

Źródło: Euroactiv
Fot. Unsplash

RAPORT KE DOT. POSTĘPÓW W REALIZACJI DZIAŁAŃ UE W DZIEDZINIE KLIMATU

867 0

30 listopada KE opublikowała raport dot. postępów w realizacji działań UE w dziedzinie klimatu, obejmujące postępy UE w ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych w 2019 r.

Raport wskazuje, że e misje gazów cieplarnianych w UE zmniejszyły się o 3,7 proc. rok do roku, podczas gdy PKB wzrósł o 1,5 proc. Emisje zostały obecnie zmniejszone o 24 % w porównaniu z poziomem z 1990 r.

Emisje objęte systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) uległy największej redukcji w 2019 r., spadając o 9,1%, czyli o około 152 mln ton ekwiwalentu dwutlenku węgla (Mt CO2eq), w porównaniu z 2018 r. Spadek ten był spowodowany głównie przez sektor energetyczny, w którym emisje spadły o prawie 15%, głównie ze względu na zastąpienie produkcji energii elektrycznej z węgla przez produkcję energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych i gazu. Emisje z przemysłu zmniejszyły się o blisko 2%.

W przypadku emisji nieobjętych unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji, takich jak emisje pochodzące z przemysłu nieobjętego systemem handlu uprawnieniami do emisji, transportu, sektora budynków, rolnictwa i odpadów, nie uległy znacznym zmianom w porównaniu z poziomem z 2018 r.

Całkowite dochody uzyskane przez państwa członkowskie, Zjednoczone Królestwo i państwa EOG z aukcji w okresie od 2012 r. (rozpoczęcie aukcji w ramach EU ETS) do połowy 2020 r. wyniosły ponad 57 mld EUR, z czego ponad połowa została wygenerowana w samych tylko latach 2018 i 2019. W 2019 r. całkowite dochody z aukcji przekroczyły 14,1 mld euro. Z tej kwoty 77 proc. zostanie wykorzystane na cele związane z klimatem i energią, czyli o 7 punktów procentowych więcej niż 70 proc. udział zgłoszony w 2018 r.

Źródło: KE
Fot. Pixabay

HARMONOGRAM PRZYDZIAŁU BEZPŁATNYCH UPRAWNIEŃ DO EMISJI W 2021 R.

1561 0

W związku z zapytaniami zainteresowanych stron na temat harmonogramu dystrybucji bezpłatnych uprawnień w 2021 r. Komisja przedstawiła przewidywany harmonogram oraz wyjaśnienia dot. całego procesu.

Wdrożenie etapu IV systemu handlu uprawnieniami do emisji oraz dystrybucja bezpłatnych uprawnień do emisji wiąże się z przyjęciem szeregu aktów wykonawczych i delegowanych.

Wszystkie państwa członkowskie przedstawiły do dnia 30 września 2019 r. dane niezbędne do obliczenia poziomu uprawnień, które mają zostać przyznane każdej instalacji, oraz do aktualizacji wartości wskaźników emisyjności, które mają być stosowane w latach 2021-2025. Dotyczy to danych przekazanych przez 11 000 instalacji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, co stanowi około 7 mln danych. Komisja finalizuje prace nad dokładnością tych danych w ścisłym kontakcie z państwami członkowskimi.

Decyzja Komisji w sprawie krajowych środków wykonawczych przedłożonych przez państwa członkowskie może zostać przyjęta dopiero po zakończeniu tego procesu do końca 2020 r.

Komisja zaktualizuje również wartości referencyjne, które mają być stosowane do obliczania bezpłatnych przydziałów uprawnień w latach 2021-2025. Oczekuje się, że niniejsze rozporządzenie zostanie przyjęte w lutym 2021 r.

Po przyjęciu w/w rozporządzenia państwa członkowskie prześlą Komisji dane dotyczące wstępnego przydziału uprawnień do emisji dla każdej instalacji. Komisja oceni następnie, czy w okresie rozdziału uprawnień w latach 2021-2025 należy zastosować współczynnik korekcji międzysektorowej (CSCF), i na podstawie tej oceny przyjmie decyzję Komisji w sprawie wartości CSCF. Po przyjęciu decyzji w sprawie CSCF, Państwa Członkowskie przedłożą Komisji ostateczne roczne kwoty bezpłatnych uprawnień, które mają zostać przyznane każdej instalacji.

Komisja spodziewa się przyjąć decyzję w sprawie krajowych tabel rozdziału uprawnień ustanawiającą przydziały, które mają zostać przekazane każdej instalacji w drugim kwartale 2021 r. Rozdzielenie bezpłatnych przydziałów w 2021 r. nastąpi po przyjęciu tej decyzji.

Należy zauważyć, że bezpłatne przydziały na 2021 r. są potrzebne jedynie na kwiecień 2022 r., zgodnie z art. 12 dyrektywy w sprawie ETS, oraz że uprawnienia wydane w odniesieniu do 2021 r. nie mogą zostać wykorzystane w celu spełnienia obowiązku umorzenia wynikającego z emisji w 2020 r., ponieważ w styczniu 2021 r. rozpoczyna się nowy etap systemu handlu uprawnieniami do emisji.

Źródło: KE
Fot. Pixabay

PRZEGLĄD DYREKTYW UE W SPRAWIE EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ I ENERGII ODNAWIALNEJ

1166 0

Dnia 17 listopada KE uruchomiła publiczne konsultacje w sprawie przeglądu dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii i dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej. Celem tych dwunastotygodniowych konsultacji jest uzyskanie szerokiego wachlarza opinii na temat tego, w jakim zakresie i w jaki sposób te dwie dyrektywy powinny zostać zmienione. Przyczyni się to do przygotowania wniosków Komisji w przyszłym roku.

We wrześniu Komisja przedstawiła plan dotyczący celu w zakresie klimatu na rok 2030, który ma na celu zwiększenie unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. z 40% do co najmniej 55%. Planowi temu towarzyszyła kompleksowa ocena wpływu, która wskazuje, że odnawialne źródła energii i efektywność energetyczna będą miały kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tego zwiększonego celu. W ocenie szacuje się, że udział energii ze źródeł odnawialnych w 2030 r. powinien wynieść od 38 % do 40 %; oraz że konieczny wzrost efektywności energetycznej wynosi 36 %-39 % w przypadku końcowego zużycia energii i 39-41 % w przypadku zużycia energii pierwotnej.

Oprócz tego potencjalnego wzrostu ambicji, obie dyrektywy będą musiały zostać zaktualizowane w celu uwzględnienia szeregu innych inicjatyw europejskich w zakresie zielonego handlu, które zostały przedstawione przez Komisję.

Uwzględnione zostaną również inne inicjatywy UE w innych obszarach polityki, takie jak plan naprawy gospodarczej dla Europy, strategia UE na rzecz różnorodności biologicznej na 2030 r. oraz ogólny plan działania na rzecz gospodarki.

Składająca się z serii prawie 60 pytań, każda konsultacja potrwa do 9 lutego – standardowego okresu 12 tygodni. Większość pytań ma formę odpowiedzi z zaznaczonym polem wyboru [zdecydowanie zgadzam się / zgadzam się / nie zgadzam się / zdecydowanie nie zgadzam się] z opcją dodatkowych uwag. Początkowo konsultacje są publikowane tylko w języku angielskim, a tłumaczenia na wszystkie języki UE będą dostępne od połowy grudnia.

Komisja ma nadzieję, że konsultacje będą skierowane do jak najszerszego grona odbiorców – od organów publicznych, przedsiębiorstw, w tym małych i średnich przedsiębiorstw, stowarzyszeń branżowych, organizacji konsumenckich, stowarzyszeń pracowniczych, organizacji pozarządowych, organizacji zajmujących się ochroną środowiska, firm konsultingowych, środowisk akademickich, ośrodków analitycznych, innych zainteresowanych stron i obywateli.

Dzisiejsza inauguracja jest kontynuacją czterech konsultacji, które zostały otwarte w dniu 13 listopada w sprawie przyszłych zmian w innych przepisach UE mających na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w UE. Obejmują one dyrektywę w sprawie unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji, rozporządzenie w sprawie wspólnych starań o ograniczenie emisji, rozporządzenie w sprawie użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa oraz rozporządzenie w sprawie norm emisji CO2 dla samochodów osobowych i dostawczych (pojazdów lekkich).

Źródło: KE
Fot. Pixabay

150 MLN EURO NA RUMUŃSKI PROGRAM WSPARCIA INWESTYCJI W LOKALNE SYSTEMY CIEPŁOWNICZE

847 0

Komisja Europejska zatwierdziła, zgodnie z przepisami UE dotyczącymi pomocy państwa, rumuński program wsparcia budowy i/lub modernizacji systemów ciepłowniczych, opartych wyłącznie na odnawialnych źródłach energii w Rumunii.

Wiceprzewodnicząca wykonawcza Margrethe Vestager, odpowiedzialna za politykę konkurencji, powiedziała: “Ten rumuński program o wartości 150 mln euro będzie wspierał inwestycje mające na celu wsparcie budowy lub modernizacji systemów ciepłowniczych. Będzie on sprzyjał przechodzeniu z produkcji energii z paliw kopalnych na wytwarzanie ciepła w oparciu o zasoby odnawialne, zgodnie z celami Zielonego Ładu. Działanie to stało się możliwe również dzięki planowi inwestycyjnemu European Green Deal. W celu uwolnienia potencjału ciepłownictwa komunalnego w zakresie przyczyniania się do przejścia na gospodarkę neutralną dla klimatu, plan dał państwom członkowskim większą elastyczność w przyznawaniu wsparcia dla wytwarzania energii cieplnej za pomocą sieci ciepłowniczych, zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa”.

Rumunia powiadomiła Komisję o swoich planach udzielenia wsparcia publicznego w wysokości do 750 mln RON (około 150 mln EUR) na budowę lub modernizację szeregu instalacji do wytwarzania energii cieplnej za pomocą sieci ciepłowniczych i sieci dystrybucyjnych (w przypadku tych ostatnich maksymalnie do 20 % całkowitej inwestycji). Planowane wsparcie miałoby formę dotacji bezpośrednich finansowanych z funduszy strukturalnych UE zarządzanych przez Rumunię.

Istniejące systemy ciepłownicze wytwarzają ciepło głównie z kotłów gazowych lub węglowych. Środek ma na celu wsparcie inwestycji w instalacje wytwarzające energię cieplną w ciepłownictwie komunalnym do łącznej mocy 60 MW ekwiwalentu ciepła, umożliwiając przejście z produkcji energii z paliw kopalnych (węgiel, gaz ziemny) na produkcję ciepła wyłącznie z odnawialnych źródeł energii (takich jak biogaz, biomasa i produkcja ciepła geotermalnego).

Oczekuje się, że doprowadzi to do ogólnego zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych nawet o 48 tys. ton metrycznych CO2, jak również innych substancji zanieczyszczających w czasie obowiązywania programu (tj. do 2023 r.). Wykorzystanie biogazu i biomasy w ramach systemu byłoby zgodne z wymogami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju zawartymi w II dyrektywie w sprawie odnawialnych źródeł energii oraz w dyrektywie ramowej w sprawie odpadów.

Zasady UE dotyczące pomocy państwa pozwalają państwom członkowskim na wspieranie instalacji wytwarzających energię cieplną i sieci dystrybucyjnych, z zastrzeżeniem pewnych warunków określonych w wytycznych Komisji z 2014 r. w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i energię. W wytycznych przewidziano w szczególności, że projekty muszą spełniać kryteria “efektywnego ogrzewania komunalnego” określone w dyrektywie w sprawie efektywności energetycznej (EED), aby mogły zostać uznane za zgodne z unijnymi zasadami pomocy państwa.

W tym względzie Komisja stwierdziła, że program wspiera inwestycje w sieci ciepłownicze, które są już efektywne energetycznie, zgodnie z dyrektywą w sprawie efektywności energetycznej, lub które stałyby się takie dzięki wspieranym inwestycjom.

Ponadto, w celu uwolnienia potencjału ciepłownictwa komunalnego w zakresie przyczyniania się do przejścia na gospodarkę neutralną dla klimatu, przedstawiony przez Komisję w styczniu 2020 r. plan inwestycyjny “Europejski Zielony Ład” – zwany również planem inwestycyjnym na rzecz zrównoważonej Europy – umożliwia państwom członkowskim wykorzystanie dodatkowej elastyczności w odniesieniu do maksymalnej kwoty wsparcia, które może zostać przyznane na produkcję energii cieplnej za pomocą sieci ciepłowniczych.

Rumunia zdecydowała się skorzystać z tej elastyczności wprowadzonej w planie inwestycyjnym “Europejski Zielony Ład” w celu zaprojektowania wsparcia dla inwestycji budowlanych i modernizacyjnych w zakresie wytwarzania energii cieplnej za pomocą sieci ciepłowniczych.

Również w oparciu o te elementy Komisja stwierdziła, że program jest konieczny, ponieważ wspierane projekty nie zostałyby zrealizowane bez wsparcia publicznego i byłyby proporcjonalne, ponieważ projekty te zapewnią rozsądną stopę zwrotu.

W związku z tym Komisja stwierdziła, że środek jest zgodny z kluczowymi celami strategicznymi UE, w szczególności z poprawą efektywności energetycznej poprzez systemy ciepłownictwa komunalnego oparte na odnawialnych źródłach energii, bez nadmiernego zakłócania konkurencji, zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa.

Nieopatrzona klauzulą poufności wersja decyzji zostanie udostępniona pod numerem sprawy SA.55433 w rejestrze pomocy państwa na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji, po wyjaśnieniu wszelkich kwestii dotyczących poufności. Wykaz nowych decyzji dotyczących pomocy państwa opublikowanych w Internecie i w Dzienniku Urzędowym zamieszczany jest w cotygodniowym biuletynie internetowym dotyczącym pomocy państwa (State Aid Weekly e-News).

Źródło: europa.ec
Fot. Pixabay

PLATFORMĄ AUKCYJNĄ EUA NADAL BĘDZIE EEX

670 0

Komisja Europejska w ubiegłym tygodniu podpisała kontrakt na pięć lat z European Energy Exchange AG (EEX) i jej systemem rozliczeniowym European Commodity Clearing AG (ECC) na prowadzenie wspólnej platformy aukcyjnej w ramach unijnego systemu handlu emisjami (EU ETS).

EEX została wyznaczona jako wspólna platforma aukcyjna po przeprowadzeniu procedury udzielania zamówień publicznych przez Komisję i uczestniczące państwa: 25 państw członkowskich UE (Belgia, Bułgaria, Czechy, Dania, Estonia, Irlandia, Hiszpania, Francja, Finlandia, Grecja, Włochy, Cypr, Chorwacja, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Węgry, Malta, Niderlandy, Austria, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Słowacja, Szwecja) oraz 3 państwa EOG-EFTA (Islandia, Liechtenstein, Norwegia). Dla Polski i Niemiec EEX organizuje odrębne aukcje uprawnień do emisji CO2.

Aukcje na platformie aukcyjnej rozpoczną się w 2021 r. EEX będzie nadal prowadzić sprzedaż jednostek EUA oraz EUAA (sektor lotniczy) poszczególnych krajów UE przez następne pięć lat. Będzie również odpowiedzialna za sprzedaż uprawnień do emisji, które są przeznaczone na finansowanie Funduszu Modernizacyjnego i Funduszu Innowacji.

Ostatnią aukcję w ramach obecnej umowy zaplanowano na EEX na poniedziałek 14 grudnia 2020 r. Wielkości przydziałów emisji dla sektora lotnictwa i sektora ogólnego, które mają zostać sprzedane w drodze licytacji w 2020 r., w tym przydziałów, które mają zostać sprzedane oddzielnie dla Niemiec i Polski, pozostają bez zmian.

EEX zapowiedziała, że wkrótce pojawią się informacje o publikacji kalendarzy aukcji w 2021 r.

Źródło: www.eex.com
Fot. Pixabay

REWIZJA EFFORT SHARING REGULATION

715 0

Przepisy dotyczące wspólnego wysiłku redukcyjnego ustanawiają wiążące roczne cele w zakresie emisji gazów cieplarnianych dla państw członkowskich na lata 2013-2020 i 2021-2030. Cele te dotyczą emisji z większości sektorów nieobjętych unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS), takich jak transport, budynki, rolnictwo i odpady.

Przepisy dotyczące wspólnego wysiłku redukcyjnego stanowią część zestawu polityk i środków dotyczących zmiany klimatu i energii, które pomogą Europie przejść na gospodarkę niskoemisyjną i zwiększyć jej bezpieczeństwo energetyczne.

Cele krajowe doprowadzą łącznie do zmniejszenia całkowitych emisji w UE o około 10 % do 2020 r. i o 30 % do 2030 r. w porównaniu z poziomami z 2005 r.W połączeniu z 21% redukcją emisji objętych systemem EU ETS do 2020 r. i 43% do 2030 r., pozwoli to UE na osiągnięcie jej celów klimatycznych na lata 2020 i 2030.

Decyzja dotycząca wspólnego wysiłku redukcyjnego stanowi część ram polityki klimatycznej i energetycznej UE na rok 2020.Określa ona krajowe cele w zakresie emisji na 2020 r., wyrażone jako zmiany procentowe w stosunku do poziomów z 2005 r. Określa się w niej również sposób obliczania rocznych przydziałów emisji (AEA) w tonach na każdy rok od 2013 do 2020 r. oraz definiuje elastyczność.

Cele krajowe opierają się na względnej zamożności państw członkowskich, mierzonej produktem krajowym brutto (PKB) na mieszkańca.Mniej zamożne kraje mają mniej ambitne cele, ponieważ ich relatywnie wyższy wzrost gospodarczy będzie prawdopodobnie silniejszym motorem napędowym emisji i mają one relatywnie mniejsze możliwości inwestycyjne.

Krajowe cele w zakresie emisji na 2020 r. wahają się od 20 % redukcji do 2020 r. (od poziomów z 2005 r.) dla najbogatszych państw członkowskich do 20 % wzrostu dla najmniej zamożnych państw członkowskich – Bułgarii. Chorwacja, która przystąpiła do UE w dniu 1 lipca 2013 r., może zwiększyć emisje o 11%.

Rozporządzenie w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji przez państwa członkowskie w latach 2021-2030 (rozporządzenie dotyczące wspólnego wysiłku redukcyjnego) przyjęte w 2018 r. stanowi część strategii Unii Energetycznej i wdrożenia przez UE porozumienia paryskiego. Ustanawia ono dla wszystkich państw członkowskich krajowe cele w zakresie redukcji emisji na 2030 r. w zakresie od 0% do -40% w stosunku do poziomów z 2005 r.

W przeciwieństwie do sektorów objętych systemem EU ETS, które są regulowane na poziomie UE, państwa członkowskie są odpowiedzialne za krajowe polityki i środki mające na celu ograniczenie emisji z sektorów objętych przepisami dotyczącymi wspólnego wysiłku redukcyjnego.

Przykłady potencjalnych polityk i środków obejmują:

  • zmniejszenie potrzeb transportowych,
  • promowanie transportu publicznego,
  • odejście od transportu opartego na paliwach kopalnych,
  • programy wsparcia na rzecz modernizacji budynków,
  • bardziej wydajne systemy ogrzewania i chłodzenia,
  • energia odnawialna do ogrzewania i chłodzenia,
  • bardziej przyjazne dla klimatu praktyki rolnicze,
  • przekształcenie obornika zwierzęcego w biogaz.

Środki podjęte na poziomie UE pomogą państwom członkowskim w ograniczeniu emisji. Na przykład:

  • normy emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i dostawczych ograniczą emisje z transportu drogowego,
  • redukcja emisji z budynków będzie wspierana przez środki mające na celu poprawę charakterystyki energetycznej budynków,
  • wymogi dotyczące ekoprojektu dla produktów związanych z energią oraz systemy etykietowania energetycznego w celu informowania konsumentów.

Do osiągnięcia celów krajowych przyczynią się również ograniczenia dotyczące fluorowanych gazów przemysłowych (F-gazów) oraz realizacja innych polityk UE w zakresie ochrony środowiska, np. dotyczących ochrony gleby i odpadów.

Cele mają zastosowanie do krajowych emisji gazów cieplarnianych z kategorii źródeł IPCC: energia, procesy przemysłowe i wykorzystanie produktów, rolnictwo i odpady.

Nie mają one zastosowania do emisji objętych EU ETS oraz emisji i pochłaniania w związku z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem (LULUCF), które są objęte protokołem z Kioto, a od 2021 r. rozporządzeniem w sprawie LULUCF.

Źródło: KE
Fot. Pixabay

REWIZJA EU ETS – PRZEŁOM NA RYNKU EUA

690 0

W czwartek 29 października Komisja Europejska ogłosiła konsultacje w sprawie nadchodzących zmian w przepisach mających na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w Unii Europejskiej.

Chcąc realizować Europejski Zielony Ład i osiągnąć redukcję netto emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 proc. do 2030 r. w odniesieniu do 1990 r. oraz pełną neutralność klimatyczną do 2050 r. Zapowiedziany przez Komisję Europejską przegląd obowiązujących przepisów dotyczących emisji i pochłaniania w czterech obszarach. Rzecz jasna chodzi o system handlu uprawnieniami do emisji. Rozporządzenie w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego, użytkowanie gruntów i zmian użytkowania gruntów oraz zmian użytkowania gruntów oraz w kontekście leśnictwa – rozporządzenie. Również normy emisji CO2 dla samochodów osobowych i lekkich pojazdów dostawczych.

Komisja poinformowała również, że padnie z jej strony propozycja rozszerzenia systemu EU ETS na kolejne sektory gospodarki i przeprowadzi przegląd tzw. rezerwy stabilności rynkowej na potrzeby obsługi niewykorzystanych uprawnień do emisji po trzech latach funkcjonowania.

Opublikowane zostały dzisiaj wstępne oceny skutków proponowanych przedsięwzięć, w których określono potencjalny charakter i zakres zmian unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji. Jak informuje komisja, uwagi można wkładać do 26 listopada 2020 r.

Źródło: KE
Fot. Pixabay

KE PUBLIKUJE STRATEGIĘ WALKI Z EMISJĄ METANU

710 0

Komisja Europejska przedstawiła wczoraj strategię redukcji emisji metanu. Zakłada ona między innymi poprawę środków na szczeblu UE służących podwyższeniu standardów pomiarów, weryfikacji i sprawozdawczości. Ma również za cel wspierać utworzenie międzynarodowego obserwatorium emisji metanu. Komisja rozważy także przepisy zakazujące praktyk spalania i odpowietrzania.

Strategia określa środki mające na celu ograniczenie emisji metanu w Europie i na świecie. Przedstawiono w niej działania legislacyjne i nielegislacyjne w sektorach energii, rolnictwa i odpadów, które odpowiadają za około 95 % emisji metanu związanych z działalnością człowieka na całym świecie. Komisja będzie współpracować z międzynarodowymi partnerami UE oraz z przemysłem w celu osiągnięcia redukcji emisji w całym łańcuchu dostaw.

Strategia składała będzie się z wielu elementów. Jednym z nich jest powstanie Międzynarodowego obserwatorium emisji metanu. Poziom monitorowania jest obecnie różny w różnych sektorach i państwach członkowskich oraz w społeczności międzynarodowej. Oprócz środków na szczeblu UE służących podwyższeniu standardów pomiarów, weryfikacji i sprawozdawczości Komisja będzie wspierać utworzenie międzynarodowego obserwatorium emisji metanu we współpracy z Programem Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska, Koalicją ds. Klimatu i Czystego Powietrza oraz Międzynarodową Agencją Energii. Unijny program satelitarny Copernicus poprawi również nadzór i pomoże wykryć globalne superemitery oraz zidentyfikować główne wycieki metanu.

W celu ograniczenia emisji metanu w sektorze energetycznym zaproponowany zostanie obowiązek poprawy wykrywania i naprawy wycieków w infrastrukturze gazowej oraz rozważone zostaną przepisy zakazujące rutynowych praktyk spalania na pochodniach i odpowietrzania. Komisja zaangażuje się w dialog ze swoimi partnerami międzynarodowymi i zbada ewentualne normy, cele lub zachęty dotyczące przywozu energii do UE oraz narzędzia ich egzekwowania.

W sektorze odpadów Komisja rozważy dalsze działania mające na celu poprawę zarządzania gazem składowiskowym, wykorzystanie jego potencjału w zakresie wykorzystania energii przy jednoczesnym ograniczeniu emisji, a w 2024 r. dokona przeglądu odpowiednich przepisów dotyczących składowania odpadów. Minimalizacja składowania odpadów ulegających biodegradacji na składowiskach ma kluczowe znaczenie dla uniknięcia powstawania metanu.

Komisja rozważy rozszerzenie zakresu dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych na sektory emitujące metan, które nie są jeszcze objęte jej zakresem.

Źródło: KE
Fot. KE

KE ROZPOCZYNA FALĘ RENOWACJI

770 0

Unijna inicjatywa została przedstawiona w środę i zakłada, że w ciągu najbliższych dziesięciu lat co najmniej podwojony zostanie odsetek renowacji i zagwarantuje, że renowacje doprowadzą do zwiększenia efektywności energetycznej i efektywnego wykorzystania zasobów, co przyczyni się do poprawy jakości życia osób mieszkających w budynkach i korzystających z nich, zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w Europie, wspierania digitalizacji oraz poprawy w zakresie ponownego wykorzystania i recyklingu materiałów. Do 2030 r. można będzie odnowić 35 mln budynków i stworzyć do 160 tys. dodatkowych ekologicznych miejsc pracy w sektorze budownictwa.

“Chcemy, aby wszyscy w Europie mieli dom, który można oświetlić, ogrzać lub ochłodzić bez dokonywania skoku na bank i bez szkody dla naszej planety. Fala renowacji przyczyni się do podniesienia standardu budynków, w których pracujemy, mieszkamy i studiujemy, a jednocześnie zmniejszy nasz wpływ na środowisko i zapewni tysiącom Europejczyków miejsca pracy. Jeżeli chcemy lepszej odbudowy, potrzebujemy lepszych budynków” – powiedział wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej Frans Timmermans.

„Ekologiczna odbudowa gospodarki zaczyna się w domu. Fala renowacji oznacza usunięcie wielu barier, które obecnie sprawiają, że renowacja jest skomplikowana, kosztowna i czasochłonna, co hamuje tak bardzo potrzebne działania. Zaproponujemy lepsze sposoby mierzenia korzyści z renowacji i minimalne normy efektywności energetycznej, a większe wsparcie finansowe UE i pomoc techniczna zachęcą do korzystania z zielonych kredytów hipotecznych i wprowadzania odnawialnych źródeł energii do sektora ciepłowniczego i chłodniczego. Zmieni to zdecydowanie sytuację właścicieli i lokatorów domów oraz organów publicznych” – dodała komisarz ds. energii Kadri Simson.

Budynki odpowiadają za około 40 proc. zużycia energii w UE i 36 proc. emisji gazów cieplarnianych. Jednak tylko 1 proc. budynków poddawanych jest co roku efektywnym energetycznie remontom, a zatem skuteczne działania mają kluczowe znaczenie dla uczynienia Europy neutralną dla klimatu do 2050 r. Ponieważ prawie 34 miliony Europejczyków nie może sobie pozwolić na to, aby ich domy były ogrzewane, polityka publiczna promująca efektywne energetycznie remonty stanowi również odpowiedź na ubóstwo energetyczne, wspiera zdrowie i dobrobyt ludzi oraz pomaga obniżyć ich rachunki za energię. Komisja opublikowała dziś również zalecenie dla państw członkowskich w sprawie zwalczania ubóstwa energetycznego.

Priorytetowo traktowane będą działania w obszarach dekarbonizacji ogrzewania i chłodzenia, zwalczania ubóstwa energetycznego i budynków o najgorszych wynikach oraz renowacja budynków publicznych. Komisja proponuje przełamanie istniejących barier w całym łańcuchu renowacji – od koncepcji projektu do jego finansowania i zakończenia – za pomocą zestawu środków politycznych, narzędzi finansowania i instrumentów pomocy technicznej.

Strategia przewiduje:

  • Bardziej rygorystyczne przepisy, normy i informacje dotyczące charakterystyki energetycznej budynków w celu stworzenia lepszych zachęt do przeprowadzania renowacji w sektorze publicznym i prywatnym, w tym stopniowe wprowadzanie obowiązkowych minimalnych norm charakterystyki energetycznej dla istniejących budynków, zaktualizowane zasady dotyczące świadectw charakterystyki energetycznej oraz ewentualne rozszerzenie wymogów dotyczących renowacji budynków dla sektora publicznego;
  • Zapewnienie dostępnego i dobrze ukierunkowanego finansowania, w tym poprzez projekty przewodnie “Renowacja” i “Energetyka” w ramach instrumentu na rzecz naprawy gospodarczej i odporności w ramach NextGenerationEU, uproszczone zasady łączenia różnych strumieni finansowania oraz liczne zachęty dla finansowania prywatnego;
  • Zwiększenie zdolności do przygotowania i realizacji projektów w zakresie renowacji, począwszy od pomocy technicznej dla władz krajowych i lokalnych, a skończywszy na szkoleniach i rozwoju umiejętności dla pracowników tworzących nowe ekologiczne miejsca pracy;
  • Rozszerzenie rynku wyrobów i usług budowlanych zgodnych z zasadami zrównoważonego rozwoju, w tym integracja nowych materiałów i rozwiązań opartych na przyrodzie, a także zmienione przepisy dotyczące wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych oraz cele w zakresie ponownego wykorzystania i odzysku materiałów;
  • Stworzenie nowego europejskiego interdyscyplinarnego projektu, któremu współprzewodniczy rada doradcza złożona z ekspertów zewnętrznych, w tym naukowców, architektów, projektantów, artystów, planistów i społeczeństwa obywatelskiego. Od chwili obecnej do lata 2021 r. Komisja będzie prowadzić szeroko zakrojony proces współtworzenia, a następnie w 2022 r. utworzy sieć pięciu założycieli w różnych krajach UE.
  • Rozwijanie podejścia do społeczności lokalnych w oparciu o sąsiedztwo w celu integracji rozwiązań odnawialnych i cyfrowych oraz tworzenia dzielnic zeroenergetycznych, w których konsumenci stają się prosumentami sprzedającymi energię do sieci. Strategia obejmuje także Inicjatywę na rzecz Przystępnego Mieszkania dla 100 dzielnic.
  • W ramach przeglądu dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii w czerwcu 2021 r. rozważone zostanie wzmocnienie celu dotyczącego odnawialnych źródeł ogrzewania i chłodzenia oraz wprowadzenie minimalnego poziomu energii odnawialnej w budynkach. Komisja zbada również, w jaki sposób środki z budżetu UE wraz z dochodami z unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) mogłyby zostać wykorzystane do finansowania krajowych programów efektywności energetycznej i oszczędności energii skierowanych do ludności o niższych dochodach. Ramy ekoprojektu będą dalej rozwijane w celu zapewnienia efektywnych produktów do wykorzystania w budownictwie.

Źródło: KE
Fot. KE